Adik sa Roadtrip ~ From South to West

Hello mga teh! Narito na naman ako para mag-share sa inyo ng roadtrip experience kasama ang mga bagong (at lumang) ka-tropa sa gala ni Teh ~ T-squared (Tropang Tagaytay) at ADHICs! :)

The annual UST Paskuhan usually (kasi minsan may nagkaklase pa after) marks the beginning of the much-awaited Christmas vacation naming mga Tomasino. Ang ganap eh dito ang aming starting point. After Paskuhan, nag-roadtrip ang T-squared papuntang Tagaytay...

The "Kilometer Zero": The Royal and the Pontifical University in Asia :*>

~ 1st Stop: Yellow Cab Tagaytay, Cavite ~

Activities: Lamon, tambay, tawa at palamig nang konti

Duration: around 2 hours (3:00AM~5:00AM)

Noong mga time na 'yon, sobrang hopia[1] naming lahat na merong fireworks (na nabasa huhu </3 </3 </3) nung Paskuhan, kaya mga 1 AM na kami naka-gora papuntang Tagaytay. Eh mga 2:30AM na kami nakarating ng Tagaytay. Ramdam ni Teh na medyo marami nang saradong tambayan sa Tagaytay around that time. Kaya nag-call a friend pa si Teh sa isang ka-tropa ko sa F/P para magtanong kung anu-ano pa ang mga bukas na tambayan sa Tagaytay. Sarado ang Sky Ranch pati 'yung magandang Starbucks at gutom na rin kami kaya heto, nauwi kami sa Yellow Cab. Hay talaga naman, nakakatawa lang na nagpakalayo-layo pa kami para lang mag-Yellow Cab. Eh wala eh, 'yan na lang ang open. (Buti nga may nadatnan kaming bukas na kainan, kung hindi, nganga to the highest level!) Hindi lang halata mga teh, pero sa Tagaytay 'yan. Pramis! Teh's green trench coat is the evidence dahil na-predict kong giginawin ako rito. (Buti binaon ko galing office, at least may ebidensya... Atlit!) :)))

Tambay time ni Teh with T-squared (Tropang Tagaytay). :)
So asan ang ebidensyang Tagaytay branch nga 'yan?! :))

Since may mga trabaho pang papasukan ang ibang mga members ng Tropang Tagaytay, pagkahatid nina Teh sa kanila, natira ang ADHICs na siyang umaura papuntang Potipot. From South to West Luzon ~ medyo kaadikan itong ginawa namin. Dahil relyebo sa pagda-drive si Teh, nakaw-nakaw din ng tulog 'pag may chance!

Nakatulog ako habang nasa NLEX kami at nagising ding nasa NLEX pa rin. May banggaang morbid nang slight kaming nadaanan kaya medyo na-delay kami nang kaunti. Pero keri lang. Roadtrip naman eh... Maganda ang sikat ng araw kaya magaganda rin ang mga natanaw namin along NLEX and SCTEX. Para kang nasa ibang bansa kung oobserbahan mo ang mga views sa paligid. Lalo na sa SCTEX na magaganda talaga ang views. ^_^

Roadtrip sceneries along NLEX and SCTEX. (Pasensya na sa mga tabinging shots.) :D

~ 2nd Stop: Chowking along the highway, Subic, Zambales ~

Activities: Brunch, freshen-up

Duration: 1.5 hours (10:00AM~12:30PM)

Nagutom ang ADHICs kaya stopover muna. Pero hindi ko na pinost dito 'yung picture kasi kita gums ni Teh hahaha (panay kasi ang tawa :|). Dito na rin kami naghilamos at nag-tootbrush. (Sorry, Chowking, sa paggamit namin ng maraming tubig...) Sinama ko lang 'tong stop na ito sa kuwento para well-documented. (Chot.)

~ 3rd Stop: Potipot Island, Candelaria, Zambales ~

Activities: Nganga, photo-ops, selfie, snorkel

maglibing sa buhangin ng tao o ng paa, swimming, sunset viewing

Duration: 3.5 hours (2:00PM~5:30PM)

Boat ride fee: Php 350 (roundtrip)

Finally! After N years of traversing the national road... ADHICs reached the destination! :)

Sa totoo lang, mga 1:30 PM kami dumating dito kaya lang medyo 10 years bago kami nadala ng boatman sa mismong isla. Hay medyo wasted ang 30 minutes ng mga buhay namin pero keber na rin dahil nakapag-picture-picture kami sa tabing-dagat while waiting...

Views and moments captured while waiting by the shore of Potipot Gateway Resort...
Bottom-right pic: The ADHICs. (Mga adik talaga.) :D

Kahit gustong magpa-tan (yehess) ni Teh, masama rin sa balat ang sunrays kasi ansabi eh cancerous daw. Mabuti na lang at may nabili si Jeje Friend na sunblock. (Thanks teh! ^_^) Alright, time to beach bum! So happy, love na love kasi ni Teh ang dagat... ^_^

The lovers and an empty space. :*>

3 hours may seem a bit short pero marami pa rin kayong magagawa niyan mga teh. Time management lang, hehe... 

Left pic: Aura jumpshots. Waging-wagi si Jeje Friend sa jumpshot na ito. :)) Hashtag: #Aura
Right pic: Moment ni Teh. Somehow reminds me of Bulalacao Island in Coron...

Medyo hindi ko nga lang malimutan ang snorkeling experience ko rito. Dahil mahina ang lungs ni Teh, maya't maya bumabalik ako sa tabing-dagat para magreplenish ng hininga. Bandang una kasi, hindi ako nagsuot pa ng lifejacket. Tapos muntik na akong malunod dahil napasukan ng tubig ang snorkel gear ko. Medyo panic-panic nung una kasi naman nasa malalim na part pa ako ng dagat. Ang masama pa no'n, medyo hirap na akong huminga dahil nakainom ako ng tubig-dagat at nanghihina mga braso at legs ko. Naisip ko nang mga time na 'yun na paano kung hindi ako makabalik sa mababaw. Paano ang mga pangarap ni Teh sa buhay? Mabuti na lang, naisipan kong mag-float at nakahinga na ako nang maayos kaya nakakalma ako. Grabe lang mga teh, akala ko talaga I won't make it. Thank you Lord, buhay pa si Teh! :))

Kahit pa kamuntikan akong nalunod, pabalik-balik pa rin ako sa gitna. Thank you Lord, mahal ko pa rin ang dagat. Hindi ako na-trauma. At hindi pa rin ako nag-lifejacket hangga't hindi ako nakaramdam ng pagod. Nung last na balik ko sa gitna, nag-lifejacket na si Teh para makapagtagal ako sa gitna at makachikahan ang mga isda. (Eh baka sumagot 'pag kinausap?) Sa gitna kasi ako nakakita ng maraming isda at corals. Kaya lang medyo high tide no'n kaya malabo nang konti ang tanaw sa ilalim... :3

Photo credits: Beks of ADHICs
Top pics: Nang napagod at nag-lifejacket na si Teh...
Bottom-left pic: Ang mga sumulit sa white sand. :))
Bottom-right pic: Feeling photographer si Teh. :))

Sa totoo lang, hanggang 5PM lang dapat kami rito kasi 'yun ang sabi sa amin ng resort na time limit. By sundown, the island must be vacated. Eh dahil hindi naman kami tinawag ni kuya boatman, hindi kami umaahon. Haha. Pero nag-panic kami nang malaman naming iniwan na kami ng boat. Buti na lang at binalikan kami. Pagkaalis namin ng Potipot Island, tumambad sa ADHICs ang napakagandang sunset na ito. What a beautiful life, sabi ni Teh sa sarili nang makita ko ito... ^_^

The beautiful sunset in Potipot Island... ♥

~ 4th Stop: Potipot Gateway Resort Restaurant ~

Activities: Dinner, kuwentuhan

Duration: 1.5 hours (6:00 PM~7:30PM)

ADHICs and Teh (model ng suka). :))

Bago pa kami pumunta ng isla, umorder na ang ADHICs ng dinner para pagkabanlaw, kain agad. Sa dami ng energy na nagamit nina Teh sa buong magdamag, bumawi kaming lahat ng kain dito. 'Yung isang bowl ng kanin na good for 3-4 persons, nakatatlong order kami. Haha. Medyo pig ang peg. Around Php 800 ang nagastos namin dito (sa aming lima na 'yun) kasama na ang mga extra rice. Keri na ang price para sa restaurant level. :)

Naulan nang malakas saglit kaya naman nagkuwentuhan/nagnakaw pa kaming lahat ng saglit na tulog. We left the resort at almost 8PM. Uwian time na mga teh. (Awww...) 

So far 'eto ang isa sa mga roadtrip na medyo inantok si Teh habang nagda-drive. Kasi naman habang pasahero ako, 'pag nakapikit, hindi makatulog. 'Pag nakadilat, inaantok naman. Hay. :((

Anyway mga teh, sana nag-enjoy kayo sa kuwentong roadtrip ni Teh. Thank you so much for reading my adventures! ^_^

Currently preparing for the upcoming 2nd anniversary ng The Adventures of Teh. Abangan ang next post ni Teh! ^_^

Special thanks to the following who made this roadtrip adventure of Teh successful:

• T-squared and ADHICs for the YOLO roadtrip moments. (Drama?) :))
• Beks for sharing his photos for this post... :)
• Potipot Gateway Resort staff for being very accommodating to our requests. :)
• Sa mag-jowang 30 years in the making dumating sa sakayan ng boat to Potipot. ('Di naka-move on si Teh sa dalawang 'yon.) XD
• Troy, the big machine for bringing us everywhere safe and sound... ^_^

~ Vocabulary ni Teh ~

[1] Hopia - hopeful, umaasa, abangers. :))

The Quest to Matutunggil Cliff

It's time for another adventure mga teh! This time, samahan ninyo ako sa adventures of Teh, ADHICs and students in Mabini, Batangas. :D

Dahil ang isang tropa ni Teh ay taga-rito (si Beks), dito na napagplanuhan ng lahat na mag-outing. Mura na, may dagat pa! Dinala kami ni Beks sa JVC resort para mag-stay ng overnight. Basic amenities include Teh's favorite, the videoke (Rent: Php 100/hour), big kubo (kung saan namin iniwan ang mga gamit namin), then a very long table to accommodate ang mga adik sa baraha. Bukod pa diyan, we were allowed to create a bonfire by the shore kung saan kami ay nag-ihaw ng marshmallow. YOLO experience para kay Teh dahil sa outing na ito ko lang nalamang puwede palang ihawin ang marshmallow. At medyo buwis-buhay ang pag-iihaw kasi mahangin. Maya't maya hinahabol kami ng apoy. (Baka crush kami ng apoy. Hehe. Chos lang.) Noong mga time na 'yon, wala rin kaming barbeque stick kaya "improvised" barbeque stick ang gamit namin ~ walis tingting! Kung anong dulo ng walis tingting ang pinantusok namin sa marshmallow, kayo nang bahalang mag-isip. (Dami kong sabi...) :))

Bonfire, cards and shots, grilled marshmallow, hugot songs sa videoke = YOLO mode

Bukod pa sa mga naunang amenities nang nabanggit ni Teh, you can also cook here! Sagana naman sila sa lutuan, basta magpaalam lang kay Tita (BFF ng Mother Earth ni Beks) kung gagamit kayo ng ihawan or anything na kailangan niyo for cooking. Dahil ADHICs ang mga kasamang thunders[1] sa outing na ito, kami ang nagluto para sa mga bata. Super enjoy at YOLO rin dahil may mga natutunan si Teh sa pagluluto. ;)

Top pics: Mga ginamit ng ADHICs sa pagluluto
Bottom pic: Teh's student na nagsosolo sa videoke (habang walang tao, para-paraan hehe)

Malamang dahil overnight lang ito, hindi uso masyado ang tulog sa aming lahat. Sa tanda ko, parang 1 hour lang akong natulog. Kasi nung gabi, umaura kami saglit sa bahay ni Beks, tapos nag-stargazing ang ADHICs sa kalangitan. Tapos noong bandang 2AM, sobrang ganda ng buwan. Nagre-reflect sa karagatan ang ilaw niya. Sobrang surrealistic. Sana makabalik si Teh dito nang full moon at may dala nang tripod. Hashtag: #SuperHinayang. :|

In our attempt to do some YOLO experiences, naisipan ng ADHICs na matulog sa bangkong ipinuwesto namin sa dalampasigan. Okay na sana kaso maya't maya umiihip ang malamig na hangin. (Kung nagsabi pala kami kay Tita, sana napahiram daw niya kami ng kumot. Aww, sweet...) Needed to change venue kaya it ended up na sa loob ni Troy natulog ang ADHICs except kay Beks na ang sarap-sarap ng tulog sa bangko. Nahiya naman kaming gisingin siya. Baka magalit pa hehe. YOLO experience pa rin naman, kasi first time matulog ni Teh sa loob ng sasakyan. :D \m/

Kung maganda ang kalangitan dito during night time, maganda ring pagmasdan ang sunrise dito. Very inspiring. Sakto, magluluto na sina Teh and ADHICs para sa mga bata. :)

Good morning sunrise in Mabini shoreline... ^_^

Para hindi masayang ang dagat at mga rock formations, umaura kaming lahat sa mga ito. Photo ops habang nalangoy sa dagat, aura sa rocks, pulot ng maliliit na crabs (para mapagtripan?) at siyempre pa, ang paborito ni Teh ~ ang snorkeling! Saya-saya ko talaga dahil first time mag-snorkel ni Teh sa medyo malalim na bahagi ng dagat nang walang suot na lifejacket. Fear of not wearing lifejacket sa malalalim conquered! ^_^

Well, mga 1PM kasi akong nakapag-snorkel kaya medyo siesta mode ang mga isda. May mga nakita naman akong mangilan-ngilang uri ng isda sa medyo mababaw na part pero siyempre mas magandang pumunta sa mas malalim na part para mas maraming makitang isda. May mga small area ng coral gardens kasi sa medyo malalim na part. :)

Baby crab na napaglaruan para sa photo ops (patay naman na ata?), aura sa cliff at langoy sa dagat. :)

And now, for the highlight of this adventure ~ our quest to Matutunggil Cliff! ^_^

Medyo may trekking at foot spa munang ganap bago namin narating ang Matutunggil dahil mga around 1km siguro ang layo nito from the resort. Another buwis-buhay keme dahil hindi masyadong masaya si Teh kapag bumababa ng bundok o mula sa kung ano pa mang mataas na lugar. Hello, Acrophobia! We met again... @_@

On our quest to Matutunggil...
Akyat-baba sa mga rock formations at libreng foot spa sa mabatong dalampasigan. XD
(Kahit puwede naman sanang sa tubig dumaan. Kamote talaga... @_@)

After 1000 years of trekking and foot spa, sa wakas, narating din namin ang Matutunggil. At siyempre, dahil Acrophobic at shunga-shunga si Teh sa pag-akyat sa mga ganitong bato, pinili ko na lang na tumambay sa baba para kunan ng picture 'yung mga tatalon. Imba talaga nung isang student namin na nasugatan na pero umakyat pa rin ng cliff. Take note, babae siya. :))

Teh's students ascending Matutunggil Cliff.
Partida may nasugatan diyan na umakyat pa rin. :D

Finally, after the ascent to the cliff, time for cliff diving! Kaya mga teh, jump na! ^_^ Hay, kung hindi lang sana takot sa heights si Teh, tumalon din sana akez. Eh kaso... nganga. :O

Cliff jumping = YOLO experience. :D

Sa totoo lang, may mas mataas na part pa sa Matutunggil na puwedeng talunan. (Kaya lang hindi kita sa camera kaya diyan sila natalon. :D)

Basta mga teh, kung magagawi kayo sa Mabini, you must not miss this one! (Look who's talking? Hehe...)

And this ends our YOLO outing and quest to Matutunggil Cliff. Nawa'y na-enganyo kayo ni Teh na magtungo rito. Just 3~4 hours away from Manila... :)

Thank you very much for visiting The Adventures of Teh! Till my next adventure... ^_^

Special thanks to the following people who made The Adventures of Teh in Mabini, Batangas successful:

• UST ECEE 2015 and ADHICs for the YOLO experiences... ^_^
• Ms. Joyce Papas for sharing some of her photos in this post... ^_^
• Beks of ADHICs for recommending a venue... ^_^
• Mother Earth ni Beks for the overnight goodies... ^_^
• Tita ???, the BFF of Mother Earth ni Beks for hospitality (and harvested papaya hehe)... ^_^
• Troy, the big machine, for bringing us to Mabini safe and sound... ^_^

~ Vocabulary ni Teh ~

[1] Thunders - matanda. :))

Buwis-buhay ni Teh sa EK

In Teh's 20+ years of existence, ngayon lang ako nakapunta ng Enchanted Kingdom. Kaya tuloy pakiramdam ko, wala akong childhood. :))

Situated near SLEX Sta. Rosa, Laguna Exit, we visited EK on a Saturday (na walang pasok sa trabaho). Medyo maraming tao, pero kasi eto lang ang time na nagkaroon kami kaya keri na rin. :)

Salamat sa mga tropa at mga students ni Teh (na hindi ko na-handle sa maski anong klase, pero basta students ko sila :D), sa wakas natanggal na ang curiosity ko sa kung ano ba ang meron sa EK. Malamang may mga buwis-buhay rides, pero hindi ko ine-expect na kaya niyang makipagsabayan sa mga theme parks sa labas, halimbawa na lang ay ang Universal Studios sa Singapore.

Left: Teh with friends and students
Right: Regular Passes and Student Passes

As of December 2013, Regular Pass costs Php 600. At kapag ikaw ay ay student ID, you will be allowed to avail the Student Pass which is worth Php 450. Sayang talaga dahil hindi na-claim ni Teh ang kanyang student ID sa Graduate School. (Isang quarter lang kasi akong nag-aral...) This is so sad. Pang-aura din ang extra Php 150 hehe. Anyway let go of that na. Tara na at mag-rides! (Patay ka naman, Teh! Huhuhu... X_X)

~ 1st Ride: Dodgem Bump Cars ~

Duration: around 2 minutes

Buwis-buhay Intensity: Level 0

Para makapag-ready sa mga buwis-buhay rides, pumila muna kami sa bump car. Warm up ba. Pasensya na mga teh, walang picture. Busy kaming lahat na banggain ang bawat isa. :))

Astig lang ng student ni Teh na kumuha nito...
Habang naiiyak na si Teh sa lula. :))

~ 2nd Ride: Anchors Away ~

Duration: around 2~3 minutes

Buwis-buhay Intensity: Level ∞ X_X

Pangalawang ride palang pero naramdaman ni Teh na gusto ko nang umatras sa lahat ng rides. Siguro, isang rason na rin kung bakit never kong napuntahan ang EK ay ang pagkakaroon ko ng Acrophobia, lalong-lalo na 'pag pababa. Walang ibang tumatak sa isipan ko kundi sobrang sumpa ng ride na ito. Sa lahat, isa ito sa mga ayokong ulitin. As in never... The longest 2~3 minutes of Teh's life. X_X

Well, okay na rin. Mukhang nag-enjoy naman 'yung mga kasama ko. :))

Ang gaganda ng mga ngiti ng mga kasama ni Teh.
Magra-rides na kasi ulit. Hehe.
(Patay na naman si Teh. X_X)

~ Lunch Break Mode ~

Recommended Budget: Php 150 ~ 200

Since hindi naman praktikal na lumabas pa ng EK para kumain, dito na kami kumain sa outdoor food court. Medyo pricey nga lang ng konti pero better kaysa lumabas at magdoble ng bayad sa parking. ;) 

Recharge muna bago ulit ang mga susunod pang buwis-buhay rides. :))

~ 3rd Ride: Disk-O-Magic ~

Duration: around 2~3 minutes

Buwis-buhay Intensity: Level 1000 -_-

Being one of the newest attractions in EK, this will surely give you one helluva ride! As in, impyerno para sa mga tulad ni Teh. :)) 

Hindi ko gets kung ako ba ang nagdasal o sadyang may malas lang sa mga nakapila pero habang nakapila kami nag-down ng mga ilang minuto ang ride na ito. Eh kaya lang, malapit na kaming makasakay nang mga panahong 'yon kaya nagtiyaga na rin kaming mag-antay hanggang sa naayos ang ride. Ibig sabihin, walang takas si Teh! :)) :(( :)) :((

One of the worst feelings in this world ay umiikot ang ride mo tapos nagsabay ang pababang direksyon ng inuupuan mo at ng buong disk. X_X

Sa pagkakabilang ni Teh, nasa 30 times back and forth ang tinatagal ng ride na ito. Nagbilang talaga ako para makundisyon ko ang sarili sa kung matagal pa bang matatapos o malapit na. Nung unang bilang ko, habang nakapila pa kami, nasa 25 times lang. Kaya nung 25 na ang bilang ko at hindi pa humihinto, mega panic si Teh. :)))

Creative shots by Teh's students. Mabuti na lang at may kagandahang natatanaw sa ride na ito. :))

~ 4th Ride: Flying Fiesta ~

Duration: around 2 minutes

Buwis-buhay Intensity: Level -10

*Hilo Intensity: Level +10! @_@

Negative ang buwis-buhay intensity kasi walang matinding ganap dito. Nakakahilo lang siya, at masaya si Teh sa ride na ito dahil it allowed me to undergo recovery. Hehe.

Recovery time ni Teh: Pagsakay sa Flying Fiesta XD

Goodluck talaga kung hindi mabasa rito si Teh. :))
Hashtag: #Asa

~ 5th Ride: Jungle Log Jam ~

Duration: around 5 minutes

Buwis-buhay Intensity: Level 100

Ang masasabi lang ni Teh, medyo traydor ang ride na ito. Akala mo masaya 'yun pala buwis-buhay rin. Ang nakakatawa pa, habang pababa ang sinasakyang log may kukuha ng litrato niyo. Kitang-kita kung sino ang takot. Huhuhu... X_X

Habang kami ay nakapila para sa ride na ito, pinagtatalunan namin kung saan ba dapat maupo para hindi mabasa masyado. Kung sa harap ba, sa gitna o sa likuran ba dapat. Paano naman kasi, walang dalang pampalit si Teh. (I was not informed. Kdot.) At nauwi ako sa pag-upo sa harapan. Conclusion: kahit saan ka maupo, mababasa ka talaga. Nakakaloka lang, may machine kasi sa labas ng ride na ito na pampatuyo. 'Yun nga lang, Php 150 ang bayad 'pag gagamit. Dahil kuripot ako, kthnxbye na lang. Matuyuan na kung matutuyuan. :))

Akyat nang dahan-dahan tapos... XD

~ 6th Ride: EKstreme Tower Ride ~

Duration: around 30 seconds (going up), 1 second (going down)

Buwis-buhay Intensity: Level 7.5

Napaka-ironic lang na sa lahat naman ng rides, ito pa ang pinakanagustuhan ni Teh. Habang umaangat ang upuan, nag-iisip talaga ako ng paraan kung paano ko malilimutan ang takot ko. At habang tumataas kami, nabighani ako sa night view. Kahit hindi masyadong marami ang ilaw, inaliw ko na lang ang sarili ko sa view nang hindi natitingin sa paanan ko. Kung natingin si Teh sa baba, deads talaga. X_X

Personally, madali akong ma-badtrip 'pag ginugulat ako. Kaya sa ride na ito, kinundisyon ko ang sarili kong hindi magulat. Mabuti rin at 1 second lang naramdaman ni Teh ang pagbagsak. Conquered EKstreme, oh yeah! XD

Top and Bottom Right Pic: Hours before sumakay sa Space Shuttle.
Bottom Left Pic: Ang pag-iisip ni Teh nang malalim kung sasakay o hindi. :))

~ 7th Ride: Space Shuttle ~

Duration: around 2 minutes

Buwis-buhay Intensity: Level 1000

For the first time in Teh's life, nagkaroon ako ng lakas ng loob/napilitan akong sumakay ng rollercoaster. At talagang pinag-iisipan ko kung tutuloy ba ako o hindi. Napaka-life changing kasi para sa Acrophobic. 

Noong nakasakay na kami, habang inaangat ang buong shuttle para makabuwelo sa pag-ikot ng dalawang beses, walang ibang sinasabi si Teh kundi "you only live once". Paulit-ulit 'yan. Unli ako eh. 

Sa naaalala ko, ang resulta ng ride na ito is that nanakit ang kanang balikat ko dahil maluwag ata ang seat lock ko kaya nabugbog ako sa upuan habang paikot-ikot ang space shuttle. Buti na lang, buhay pa si Teh. Kundi, wala sanang nagkukuwento sa inyo ngayon. Walang one minute of silence na ganap.

~ 8th Ride: Rialto 3D ~

Duration: around 2 minutes

Buwis-buhay Intensity: Level 0

Isa na naman ito sa mga attractions na sumaya si Teh dahil hindi ko kailangang magbuwis ng buhay rito. At medyo enjoy ako sa 3D kasi mas dama ko ang pinapanood ko. Though sa totoo lang, medyo hindi thrilling 'yung natyempuhan naming palabas pero okay na rin. At least nakatulong sa pagsulit sa passes namin. (Atlit!) ^_^

Paglabas namin, saktong naabutan namin ang dancing lights na nasa picture. Step Up 3 ang peg though hindi namin tinapos kasi gusto pa naming nilang mag-rides. :))

Rialto at night + Dancing lights intermission number. :D

~ 9th Ride: Wheel Of Fate ~

Duration: >5 minutes

Buwis-buhay Intensity: Level 3

The last ride that we had was at EK's ferris wheel named Wheel Of Fate. 'Di ko G kung bakit 'yan ang pangalan niya, pero medyo nanghina si Teh sa ride na ito. Naulan kasi noong nakasakay kami rito at napakalamig ng ihip ng hangin sa itaas. At 'eto pa ang malupit diyan. Sa lahat ng rides, maging ang mga kasama ko, dito napa-request si Teh na maibaba pero hala sige pa rin 'yung operator na dalhin kami sa itaas. Para raw kasi sa balancing ng weight. Oh well, better safe than sorry. ;)

OTW to the Wheel of Fate.
Malalaman kaya ni Teh ang kapalaran niya rito? :)

Medyo weird at nakakahilo ang ride na ito kasi puwedeng ikutin ang gondolang sinasakyan namin gamit ang manibela sa gitna nito. @_@

Isa sa mga naa-appreciate ni Teh sa heights lalo na 'pag gabi, despite my Acrophobia, ay ang view na matatanaw mo mula sa itaas. At bonus na rin siguro 'yung makita mo ang theme park na wala na masyadong tao. Hindi magulo tignan, puro ilaw lang and empty space. ;)

Ang ebidensyang sina Teh, friends and students ang nagsara ng EK. Emptiness. :))

Masasarhan na kami ng EK. Time to go home and call it another fun and survival day... ^_^

Till Teh's next adventure! Paalam and thanks for visiting my blog... :)

Special thanks to the following people who made The Adventures of Teh in EK successful:

• Ms. Nerriza Ann Abundo for sharing her great photos to Teh. (Super thank you! ^_^)
• Students and tropa ni Teh for bringing me to EK sa unang pagkakataon. (Childhood retrieved!) :D
• Troy, the big machine, for bringing us to EK and back to Manila safe and sound... :)

Adik sa Roadtrip ~ Manaoag-Baguio Pilgrimage

Ngayon, ibabahagi ni Teh ang roadtrip with Tropang Board Exam. Sana ay maging gabay ito kung paano ninyo papagurin ang mga sarili ninyo, marating lamang ang mga lugar na ito sa loob ng halos 1 day (22 hours, mga gano'n)...

Pero bago ang lahat, siguraduhing handa sa maski anong weather condition na madadatnan sa mga lugar na dadaanan at pupuntahan. Pag-akyat kasi namin ng Baguio, maaliwalas ang panahon. Pero noong pababa na kami, naulan na ng malakas. Anyway, sa isang Shell Station sa La Union, bago pumanhik ng Baguio, may naka-post malapit sa restroom na "Motorist Assistance Road Condition". For important hotlines and information about passable roads to Baguio, just refer to it. :)

A roadtrip is not a roadtrip kung hindi ka kukuha ng litrato ng mga kalsada. ;)
Additional: Motorist Assistance Road Condition bulletin.

~ 1st Stop: Shrine of Our Lady of Manaoag, Pangasinan ~

Activities: Attend Mass, Pray, Wish

Duration: 2.5 hours (5:30AM~8:00AM)

So umalis kami ng mga 2:30AM from Manila at nakarating kami ng Manaoag in 3 hours! Hashtags: #Imba #MedyoKaskasero. :)) Pero chos lang, wala naman kasing traffic nang mga oras na 'yan kaya feasible 'yan. ;)

Anyway, since 5:00AM~6:00AM ang unang misa at medyo alanganin 'yung pagdating namin, natapos kami sa pag-attend ng misa ng 7:00AM. After that, we visited each and every prayer area na nasa paligid ng simbahan para mag-alay ng mga dasal at mag-wish para sa mga kasama ni Teh na magbo-board exam nang mga panahong 'yon. Sa halagang Php 5~10, depende sa design, makabibili na kayo ng kandilang ititirik sa mga designated areas. Hindi man nakunan ng picture ni Teh, masasabi kong ang pinakamaganda roon ay ang pagpapalutang ng mga mini candles sa still water. 

Ito ang unang punta ko sa Manaoag kaya nag-wish ako. Kahit alam kong hindi naman genie si God.

Teh's first sights of Manaoag

~ 2nd Stop: Lion's Head, Baguio ~

Activities: Photo-ops, Mabilisang Aura

Duration: 10 minutes

Kahit wala pang nakaing almusal, push lang sa picture taking. Salamat sa Lion's Club para sa pagpapaganda ng landmark na ito. Ang pagpapa-picture dito ay isa sa mga valid evidences na kayo ay nakarating ng Baguio. Usually, inaakyat din ito ng mga motorcyclists and bikers kaya naglipana sila rito. May mga mabibiling made in Baguio products dito kaya lang mas mahal nang konti compared dun sa mga presyo sa palengke ng Baguio. Advisable mamili rito kung pagkarating niyo sa Lion's Head eh bababa na kayo agad-agad or kung gusto niyong suportahan ang mga nagtitinda rito. :)

♫ I've got the eye of the lion~ ♫ *Rawr!* :D

~ 3rd Stop: Forest House Restaurant, Baguio ~

Activities: Brunch, Aura while Waiting

Duration: 1.5 hours (11:30AM~1:00PM)

Noong ginawa namin ang itinerary, nawala sa isip namin ang time allotment for breakfast. Mabuti na lang at ang mga pasahero ay tulog sa biyahe kaya nakalimot sila sa gutom. At mabuti na lang din, tamad mag-almusal si Teh. Hehe.

Medyo fail lang sa simula. Dahil sablay ang GPS, mga 30 minutes muna kaming naligaw bago namin narating ang Forest House. X_X

Kung inyong babalikan dito mga teh, nasarapan sina Teh at ang F/P Team sa mga pagkain dito kaya dito namin pinlanong kumain ng lunch sana. Pero dahil no breakfast ang lahat, naging brunch ang kain namin dito. Medyo naging binge eating tuloy ang peg namin. Bawi-bawi rin ng gutom kasi may chance. :))

Forest House revisited. ^_^
Inaway pa kami ng mga foreigner sa veranda dahil sa pagpi-picture nina Teh dito. X_X

Around 20~30 minutes muna ang lilipas bago mai-serve ang mga orders dito kaya habang nag-aantay, aliwin muna ang mga sarili by the fireplace. Mukha namang naaliw sila sa paghawak ng bulaklak ni Teh. :))

Great landscapes, great food, cool weather = wonderful ambiance... ^_^
(Chos!)

Sa wakas, dumating na ang mga pinakahihintay namin! Teh highly recommends their sulit Bagnet Meal Package! May soup, bagnet (malamang), vegetables (na naaalala kong may kasamang ampalaya pangontrang high-blood) and then 2 desserts of your choice. Nakaka-enganyo ang mga desserts kasi todo effort sa design. ^_^

Caters 4-5 persons with an average appetite. (Or depende sa takaw.) :D

Bagnet Sulit Meal Package (nalimutan ni Teh ang totoong title ng meal package na ito... X_X)

~ 4th Stop: The Mansion, Baguio ~

Activity: Photo-ops

Duration: 15 minutes

Since mga 3:00PM pa naman naming planong bumalik ng Manila, nag-sightseeing muna sina Teh. Sa totoo lang, enough na ang isang maghapon para malibot ang mga famous landmarks ng Baguio. (Pagoda cold wave lotion nga lang pagkatapos...) Kaya hindi namin pinalagpas ang pagkakataong mabisita ang tahanan ng mga pinuno ng Pilipinas sa Baguio. :)

Moments sa harap ng The Mansion... ~_~

~ 5th Stop: Mines View Park, Baguio ~

Activities: Pasalubong Hunting, Photo-ops, Meet and Greet Douglas

Duration: 30 minutes

The last time that Teh went here, medyo undesirable ang weather. Mabuti na lang, kahit paano, maaraw nang konti nung nagpunta kami rito. Dahil diyan, natanaw na ni Teh ang view sa Mines View. ^_^

Kung tinatamad or walang time pumunta ng Baguio Market, maipapayo ni Teh na dito na kayo mamili ng mga pasalubong. Tip, magtanong-tanong muna bago pumili ng tindahang bibilhan. At isa pang tip, makakabili kayo ng walis tambo rito na good quality. :3

At siyempre pa, hindi kinaligtaan ni Teh na dalhin ang mga tropa ko kay Douglas para magpa-picture. Same rate pa rin, Php 25 per camera shot and Php 50 for 3 camera shots. Pero bali-balitang narinig ni Teh, as of late December 2013, wala na si Douglas sa Mines View Park. (One minute of silence...) Ang chika eh lumipat na sila ng amo niya sa Burnham Park para iwas competition. (Meganon?) Nagkalat na rin kasi ang mga Saint Bernard na aso sa Mines View.

Good times at Mines View Park. Beautiful landscape + cool dog = fun! ^_^

~ 6th Stop: Good Shepherd Convent, Baguio ~

Activities: Strawberry and Ube Jam + Other Baguio Goodies Hunting, Photo-ops

Duration: 30 minutes

Nagpunta na rin lang kami ng Baguio, bakit hindi pa namin sadyain ang pagawaan ng Strawberry at Ube Jam? Also, kapag bumili kayo rito mga teh, nakakatulong kayo sa mga scholars na pinag-aaral ng Sisters of Good Shepherd kaya bili na kayo here! (Major credit cards accepted, btw...) ^_^

Hindi rin napansin ni Teh before na may tanawin sa side ng tindahan. Well, nakakaumay man para sa iba dahil pare-pareho lang ang mga natatanaw sa Forest House veranda, Mines View Park at dito, sige pa rin ako sa pag-picture. Sayang pagiging turista ni Teh, hehehe.

Buy jams for a good cause. Direct from the factory. ;)

~ 7th Stop: Our Lady of Lourdes Grotto, Baguio ~

Activities: Pray, Wish, Emote

Duration: 30 minutes

Of course, to complete the pilgrimage, most especially para sa mga magte-take ng board exam, we visited the famous grotto in Baguio. Same pa rin, Php 3 lang ang kandila sa self-service/honesty policy based na bilihan dito. Pero kung may special intention kayo, siguro okay na ring bumili ng Php 10 colored candles mula sa mga nagtitinda sa parking area. For example, ang Red ay para sa Love at ang Black ay para sa namayapang mahal sa buhay. (Medyo creepy nga lang 'yung black 'pag meron...)

Teh using the candle as an incense. (Hindi kasi nauso insenso rito...)

Bilang dagdag-ebidensya na kami ay nagtungo ng Baguio, picture-picture ulit! Siyempre, dahil ako ang taga-kuha ng picture madalas, nag-emo shot na lang si Teh sa kung saan dito. :P

Photo-ops from top-left, clockwise:
Group photo (na waley si Teh); Statue ni Jesus; Moment ni Teh;
Beautiful Violet Flower (malay ko kung anong pangalan nito hehe)

Lumalapit na ang paglubog ng araw at nagbabadya na ang malakas na unos. Panahon na para umuwi...

At dito nagtatapos ang roadtrip nina Teh at ang Tropang Board Exam sa Manaoag at Baguio. Hanggang sa muli, paalam! Salamat nang marami sa inyong pagbabasa ng The Adventures of Teh... ^_^

Special thanks to the following people who made this roadtrip successful:

• Tropang Board Exam for including Teh in this roadtrip... ^_^
• Waiter ng Forest House sa pagbibigay sa amin ng direksyon (sa Baguio)... ^_^
• Troy, the big machine for bringing us to our destinations safe and sound... ^_^

Balay Sa Talisay + Mini Roadtrip

Hello mga teh! Ngayon naman, samahan sina Teh at ang ADHICs[1] sa aming retreat at mini roadtrip sa south. :D

Roadtrip mode, the 2nd time around... :3

~ 1st Stop: Club Balai Isabel, Talisay, Batangas ~

Activities: Retreat (weh?), Tawanan, Photo-ops, Kaing-bitay :))

Duration: 3 days, 2 nights

The first time na nagpunta rito si Teh, wala akong baong camera. (Husay!) Kaya nung nalaman kong magma-MacArthur ako rito, nagdala na ako. :D

Map of Balai. Baka maligaw?

Sa totoo lang, classy ang lugar na ito. Kung si Teh lang mismo ang gagastos, hindi ako talaga pupunta rito. But anyway, thanks sa retreat at sa dati kong employer, ako ay nakarating dito. Very comfortable and spacious ang mga rooms and includes bathroom with hot and cold shower. Basta may hot shower, party!... dahil ginawin si Teh. :))

Our boys' quarters. Susyal, may 2nd floor pa. :D

Akala lang ninyo, complimentary sa room accommodation ang family picture na nakikita niyo sa baba. Pero hindi, hindi! Kinuha lang namin 'yan sa mirror. Basta mga ganyang uri ng picture, push kung push. :))

Our quarters kung saan si Teh ay nagkaroon ng family pic at nag-bathroom dance. 
Ooops, TMI. :))

Dahil retreat ang okasyon, kinakailangan naming magtagpo-tagpo sa isang malaking lugar. Dito sa Balai, they have a function hall that can accommodate more than 100 people. At siyempre pa, busog na busog kami palagi sa pagkain dahil buffet type ang hinahain sa amin. Party! :D

Pero sa totoo lang mga teh, kahit noong unang punta ko rito, medyo seasonal ang pagkakaluto ng food. Minsan sobrang sarap, minsan keri lang... Siguro konting love sa pagluluto pa? :)

The Function Hall. Dito ang retreat and dining area nina Teh and officemates.
Astig nung Blue Drink! (na hindi ko maalala kung ano...)

During free time, hindi nag-aksaya ng oras sina Teh at ang ADHICs para i-enjoy ang lugar. Explore-explore, tapos emote-emote! :))

Emote-emote din kasi may time. :))

Kung ayaw niyo namang mag-emote at mas bet niyong magbaliw-baliwan, let's do the jumpshots and fight shots. :))

Baliw-baliwan shots: Jumpshot and Fight shot

Siyempre, pagsapit ng gabi, magliliwanag ang mga tree lights sa paligid ng Balai. Kaya more emote pa mga teh! :D

Night emo shots ni Teh. (Totoo ba?) :))

Something that I find unique in this resort is that sa loob nito, may chapel na puwedeng pagdausan ng misa. At dahil first time kong nakapasok dito nung retreat, nag-wish at nag-moment si Teh...

Spousal of Mary and Joseph chapel. Sana matupad ang wish ni Teh. :)
Hashtag: #FirstVisit

~ 2nd Stop: Bag of Beans, Tagaytay, Cavite ~

Activities: Pasalubong Hunting, Coffee Drinking

Duration: around 30 minutes

Dahil naisipan na naman ng ADHICs na mag-sidetrip kung saan, napadpad kami rito. Sikat sila sa pagtitinda ng iba't ibang klase ng kape tulad ng Kapeng Alamid[2]. Kung trip niyong tumambay dito, Teh recommends the veranda seats for you to be able to view Taal. ;)

Coffee time! :D

~ 3rd Stop: Conti's Nuvali, Sta. Rosa, Laguna ~

Activity: Late Lunch

Duration: around 1 hour

Inabot na ng gutom ang ADHICs bago mag-SLEX kaya naman huminto muna kami rito sa Nuvali para mananghalian. Sa gitna, merong pond ng napakaraming Koi fishes. As in para silang Solid going Liquid na molecules. :)) 

Dahil sila ay Koi, nag-wish na naman si Teh ng kung ano. Hehe. :D

Koi pond near Conti's. Made a wish. ^_^

Sa totoo lang, wala namang pinagkaiba ang lasa ng pagkain dito at sa Serendra branch. At maski ano ata ang orderin niyo rito, siguradong masarap. Conti's is well known for their mouth-watering cakes kaya naman after the main course, hindi pinalagpas nina Teh ang chance na kumain ng cakes. Buti at walang laway conscious kaya natikman namin ang cake ng bawat isa. Isa pa, nakakaumay naman kung paulit-ulit ang lasa. ;)

Lahat ay masarap... 'Yun lang ang masasabi ni Teh. ^_^

Pagkatapos nito ay umuwi na ang ADHICs at nagpahinga. The end. :3

Muli, salamat sa inyong pagbisita sa The Adventures of Teh! Till our next adventure! ^_^

Special thanks to the following who made this adventure possible:

• UST Faculty of Engineering for the wonderful retreat venue... ^_^
• ADHICs sa pagkaladkad kay Teh sa adventure na ito... ^_^
• ECE Family sa kulitan shots... ^_^
• Mom Joy for some of the photos... ^_^
• The big machine, Troy, for keeping us safe and bringing us to each and every place na napuntahan namin... ^_^

~ Vocabulary ni Teh ~

[1] ADHICs - title ng barkada ni Teh sa UST.

[2] Kapeng Alamid - kapeng galing sa pupu ng pusang Civet. :& Pero masarap daw. :))