Koryah Pre-Adventure Tips ni Teh

Hope you are well, mga teh! Ngayon, samahan si Teh in the adventures in Seoul, South Koryah (Korea)! Pero bago 'yan, sasabihin ko muna sa inyo ang mga dapat ihanda at paghandaan sa pagpunta sa Seoul...

Teh lost in the 2nd best airport in the world... :3

~ Mga Paghahanda (at Nalimutang Ihanda) for Koryah ~

Kung kayo ay Philippine Passport holder, kakailanganin ninyong mag-apply ng tourist visa for Koryah. Maski hindi pa kayo nakakabili ng airline ticket, makakakuha pa rin kayo ng tourist visa dahil ito lang ang mga requirements (for employed Filipinos)[1]:

1. Application Form ~ you can download on this link)

2. 1 pc. of Passport size colored picture ~ mas maganda kung may collar sa picture, parang 'pag nag-aapply ng trabaho

3. Original Passport ~ should be valid for more than 6 months, dito kasi ipi-print ang visa 

4. Photocopy of Passport Bio-page ~ 'yung page kung nasaan ang pangalan, birthday at date and place of issue ng passport

Anong mali sa picture na ito? >_< (10 pts.)

5. Original Certificate of Employment ~ dapat may contact number, address of company and date of issue

6. Original Personal Bank Certificate ~ tip lang mga teh, mas convenient kung may account kayo sa BPI. Agad-agad, makukuha niyo na. Antay lang ng konti. :3

7. Photocopy of Latest ITR (Income Tax Return) or Form 2316

8. Original & Photocopy of valid visa/s and arrival stamps to OECD member countries for the past 5 years ~ optional lang ito mga teh, kung meron kayong visa sa mga OECD Countries. Paalala lang mga teh, hindi counted ang Korean Visa.

Na-realize ni Teh, mas practical unahin ang visa instead of plane ticket. Pero madali lang namang makakuha ng tourist visa, basta kumpleto kayo ng requirements. Mabilis pa ang pag-evaluate ng requirements. Si Teh, dumating sa embassy ng 8:30 AM at natapos ako ng 9:00 AM. Walang inip factor. :3

By the way, ito ang schedule ng pagpapasa at pagkuha ng visa:

9:00 AM ~ 11:00 AM - visa applications submission (safe kung latest na punta eh 10 AM para sure na tatanggapin)

2:00 PM ~ 4:00 PM - claiming of passports

Also mga teh, take note of the following...

*Processing Time: 

~ 3 working days (for those who have visas of OECD member countries) 

~ 5 working days (for those who do not have visas of OECD member countries)

*Visa Fee:

~ 59 days (or less) stay in Korea -- GRATIS (Libre!)

~ 60 to 90 days stay in Korea -- Php 1,350.00

Kapag may visa na, dizizit! Book na ng ticket to South Koryah! ^_^

Boarding pass nina Teh. :3

Choi's House: Our room (top) and the Lobby (bottom)

Ngayong may visa at plane ticket na si Teh, naghanap naman ako kung saan ako matutulog. Kung tulad ko, naniniwala kayong ang lodging dapat basic lang kasi tulugan at taguan lang naman 'to ng gamit, Teh suggests that you find a hostel or guesthouse para makamura. Pero kung wala kayong magawa sa pera, tumira kayo ng 4- or 5-star hotel. :D

Bus stop, subway and sights near Choi's House

At katulad ng mga nakaraang adventures ni Teh, unang-una kong tinitignan yung mga feedbacks sa hostel or guesthouse. Kung nega, ekis agad. Pero kung malinis, gora na. Next, inaalam ni Teh kung may sariling banyo ang room. Pero kung okay naman sa inyo ang shared bathrooms, go for a dormitory. Mas mura 'yon kaya lang risky kasi may iba kayong kasama sa kuwarto. 'Pag nagkawalaan ng gamit, nganga. :O Lastly, inaalam ni Teh kung maganda ang location ng guesthouse in terms of distance from subway and/or bus stop. 'Pag 5 minutes away or less lang from subway, keriboom! :)

Airport Limousine Bus stop near Hansung University

Sa lahat ng hinahanap ko, pasok ang Choi's House. May sariling banyo, maganda ang feedback sa agoda at malapit sa subway, around 3 minutes walk. Also, 5 minutes away lang ito from the Airport Limousine Bus Stop kaya convenient pa rin. Para kay Teh, sulit ang room kahit maliit ang space kasi meron halos lahat ng puwede kong kailanganin. Condo-type ang room, kaya naman may sariling lutuan at washing machine pa. Kahit pang-2 days na damit lang dala mo, keri! 'Yun nga lang, sa picture, paulit-ulit ang damit mo. :)))








A cozy room, I should say. At doon sa lobby, unlimited ang drinking water, tea, coffee, cereal and other American breakfast goodies. ^_^

For room rates and direct booking visit Choi's House webpage (Booking section).

Eto na naman po tayo. Maraming zeros.
Hirap na naman mag-convert si Teh. T_T

Next thing that you will need for the travel is, of course, pera. In Korea, the currency is called Korean Won (KRW). (Exchange rate: PHP 1.00 ≈ KRW 25.00) Tip lang mga teh, kung may time kayo, umorder kayo sa banko ng KRW kung mapapayagan kayo sa branch of account ninyo (yep, dapat  may sarili kayong bank account). Kung hindi puwede sa branch niyo, you will need to acquire an endorsement from your branch of account para makabili ng 3rd currency[2] sa other branch na nagbebenta no'n. Pero, kung matutulad kayo kay Teh na last minute lang nakapag-prepare (gawaan kasi ng grades nang mga panahong 'yan T_T), magpapalit na lang ng US Dollar (USD) or mag-withdraw na lang sa airport ATMs. Kung magbabaon ng USD, tip ulit. Mas palabas ng arrival area, mas maganda ang exchange rates. Mali lang talaga ni Teh, dahil excited ako, sa looban pagkalagpas ng immigration ako nagpapalit, doon sa Hana Bank. Nag-panic din kasi si Teh, thinking na baka wala nang pagpapalitan ng pera sa labas. Ayan tuloy, laking lugi, promise. Parang tapon pera. Nakakaiyak... T_T Kaya mas maganda mga teh, kung mag-withdraw na lang kayo sa ATM. Promise. Hashtag: #Bitterla #Nganga. T_T

Pagkatapos maihanda ang visa, plane ticket, bahay at pera, pinaghandaan din ni Teh ang climate ng Korea on my adventure days. Depende sa season, magbaon ng damit na naaayon sa klima. Nagpunta ako ng late October kaya nagbaon ako ng mga damit na pang-Autumn. Medyo overestimated ko ang lamig sa Koryah kaya napabigat ang dala kong gamit. Before leaving for Korea, check the temperature forecast first. Kapag nasa 15°C~18°C ang forecasted temperature, okay na 'yung dalawang layer. Isang inner shirt na panlamig at isang jacket or trench coat. Parang Baguio coldness lang, mga ganung uri. Pero kapag bumagsak ng 10°C~14°C, dapat mas makapal na ang jacket mo. Noong last day ni Teh, bumagsak ng 12°C ang temperature at mahangin pa kaya mas makapal na ang sinuot ko. Infairness, mega enjoy si Teh sa pagrampa in Koryah dahil fashionable in nature ang Autumn Wear... :3

Autumn Aura clothes ni Teh. :D
Clockwise from top-left: 
Day 1, Day 4 morning, Day 2, 
Day 3, Day 5, then Day 4 evening attire.

Ready for Koryah! :)

Siguro for safety na rin, gumamit ng one-time use plastic locks para sa mga zippers na hindi niyo feel bilhan ng padlock pero gusto niyong makasigurong hindi kayo mawawalan ng gamit tulad ng nasa bag na ito ni Teh. Salamat kay Darlene-sensei the explorer, na-discover kong hindi lang pala ito pang-packaging ng mga wires ng saksakan at price tags sa damit. :)))

Ang camera plug ni Teh. (Buti na lang...)

Last na, mga teh. Kailangang magbaon ng ganitong uri ng AC Adapter para sa power sockets sa Koryah kung nais makapag-charge ng mga bagay-bagay. Ito ang nakalimutan ni Teh. Buti na lang, yung charger ng camera ko ganito. :3

So I guess, wala na tayong nakalimutan, mga teh. Puwede na tayong rumampa sa Koryah! ^_^

~ Arriving at Koryah ~

Thanks to Cebu Pacific Air's promo fare, nasakyan din ni Teh sa wakas ang isa sa mga brand new A330 plane nila. Hashtag: #FirstTime. XD 

The new Airbus A330. Medyo phresh pa. :3

Submit these forms to KISS ♥ and Customs. :D

Anyway, just like any other international destination, you will be required to fill in the Arrival Forms to be submitted to the Korean Immigration Smart Service (KISS in short, very creative hehe) and to the Korean Customs.

Take note that South Korea's timezone is GMT+9. Dahil ang Pilipinas ay GMT+8, pagdating ng Koryah, you will need to advance your clock by 1 hour.

Since Gimpo International Airport has been partially replaced by Incheon International Airport, the new main entry point from the Philippines to South Korea is the Incheon province. Nasa western outskirt lang naman ito ng Seoul, parang Bulacan with respect to Metro Manila. 

The Incheon International Airport exterior and the train station inside. (Cool, ne?)

Teh was very impressed with Incheon International Airport. Imagine, sa loob ng airport, may train shuttle pa from Arrival Gates going to immigration. Gano'n siya kalaki. No wonder that this is one of the best airports in the world. Ranked 2nd in the article of Business Insider as of 2013[3].

The interior... 

The boarding gate nung uwian time. :(

Airport Limousine Bus # 6011.
Stops near Choi's House. :)

In reaching the heart of Seoul, you have three options. One is to ride a taxi, specifically yung color orange. Marunong daw kasi mag-English ang mga drivers ng ganitong uri ng taxi. Kaya lang, masyadong mahal ang pagtataxi. Aabutin kasi ng KRW 65,000 ~ KRW 70,000 (PHP 2600 ~ PHP 2800) ang bayad. Malayo rin kasi ang Incheon to downtown Seoul. Kaya kahit pinaka-convenient ang magtaxi, hindi 'to ginawa ni Teh. Kemahal! :(

Fasten your seatbelt while riding the limousine bus. :3

Another option is to ride the AREX (Airport Railroad Express). This is the cheapest (if non-express) option but very inconvenient kung marami kang dala. A ride to downtown Seoul Station costs around KRW 3,700 for non-express/commuter (arrives every 6 minutes) and KRW 13,300 'pag non-stop/express (arrives every 30 minutes) to Seoul Station[4].

The 3rd option is to ride the Airport Limousine Bus. Ang kagandahan kasi ng bus, hindi na kayo paakyat-panaog sa hagdan. At porters pa ang bahalang magpasok ng baggage niyo sa estribo. May claim tag pang ilalagay para sure na kayo lang ang makakakuha ng sarili mong gamit. Bus fare is KRW 10,000. If staying at Choi's House, ride the bus number 6011 at arrival gate 5B or 12B then alight at Sungshin Women's University stop. Ito ang ginawa ni Teh. :3

~ Adventure Necessities ~

Sa mga tulad ni Teh na mas trip ang mag-DIY tour, tip lang mga teh, kumuha ng mapa sa airport o sa guesthouse na tutuluyan ninyo. Kaya natuwa rin si Teh kay Mr. Choi ng Choi's House kasi automatic binigyan niya ako ng mga tourist maps pagdating. Promise, ang laking tulong.

Sample T-Money Card. Bought from GS25. :3

Kung DIY tour ang inyong gagawin, sure akong subway ang magiging sandigan ninyo sa paggala. Kung ako sa inyo, mag-avail kayo ng T-money card. KRW 2,500 yung mismong card (remembrance na siya kasi non-returnable) plus yung amount na nais i-load sa inyong card. You may buy from the airport or convenience stores. For 5 days, KRW 20,000 load is just enough. (As in, KRW 50 lang natira sa card ni Teh. Gano'n ka-exact. Hehe.)

The Last Korean Supper:
Seafood and Soft Silken Tofu Stew

Ang paboritong karinderya ni Teh.
Near Sungshin Women's University Bus Stop.

Of course, hindi naman puwedeng rampa lang tayo ng rampa sa Koryah. Kailangan din nating kumain. Sa bawat lugar namang mapupuntahan, 'wag mangamba sa makakainan dahil meron at meron kayong matatagpuang kainan malapit sa mga tourist spots na pupuntahan. Nabuhay si Teh sa pagkain-kain sa mga local Korean karinderyang hindi ko alam ang mga pangalan. (Hindi ako marunong magbasa ng Korean eh... T_T). Pero naaalala ko naman kung saang malapit na tourist spot sila matatagpuan. Dahil favorite ni Teh ang noodles at kimchi, party-party talaga ang bawat kain. :D

Korean food (at naligaw na cake). Choose your pick. :)

Kapag nanawa naman sa Korean dishes, nandiyan ang mga convenience stores and fastfood chains tulad ng Lotteria, Dunkin Donuts at McDonalds. :3

Convenience store and fastfood edibles. @_@
Take note, konti lang ang nahuhumaling sa fastfood sa Koryah.
Kaya skinny ang Koryans. (Hay buti pa sila...)

And for our last necessity on the list, pagbili ng baong tubig! Kung sa tingin ninyong mahal ang bottled water sa Koryah, actually depende 'yan sa kung anong brand. A 500-mL bottled water typically costs from KRW 500 to KRW 1000 (PHP 20 ~ PHP 40). Kahit sabihin nating malamig ang Autumn, kailangan pa ring mag-hydrate dahil mahahabang lakaran ang ginagawa ni Teh sa isang araw.  

So I hope na kung pupunta kayo ng Koryah mga teh at nabasa niyo ito, you will be more than ready to explore Seoul. Sa susunod, ililibot kayo ni Teh sa mga palasyo at ibang historical sites na napuntahan ko. Till next time... Thank you very much for visiting my travel journal! ^_^

~ Vocabulary/Sources ni Teh ~

[1] Tourist Visa Requirements - referred to this link. 
[2] 3rd Currency - foreign currencies other than US Dollar.
[3] Top 10 Airports Article - referred to this article by Business Insider. No copyright infringement intended.
[3] AREX Fares from Incheon to Seoul  - referred to this link.

Itinerary ni Teh ~ Seoul, South Korea

- Seoul Day 0 -

(Travel Time)

Afternoon:

• Depart from NAIA Terminal 3, Manila

Evening:

• Arrival at Incheon International Airport
• Travel to Choi's House in Gangbuk-gu, Seoul

- Seoul Day 1 -

Morning:

• Gwanghwamun Square
• Gyeongbokgung Palace

Afternoon:

• Jongmyo Shrine
• Heunginjimun Gate

Evening:

• Markets in Dongdaemun

- Seoul Day 2 -

Morning:

• Changdeokgung Palace
• Huwon Secret Garden

Afternoon till Evening:

• Changgyeonggung Palace
• Cheonggyecheon Stream

- Seoul Day 3 -

Morning:

• Bukchon Hanok Village

Afternoon:

• Insadong Street

Evening:

• N Seoul Tower

- Seoul Day 4 -

Morning:

• Bongeunsa Temple

Afternoon till Evening:

• Sungnyemun Gate
• Namdaemun Market

- Seoul Day 5 -

Morning:

• Deoksugung Palace

Afternoon:

• Myeongdong Market

Evening:

• Depart from Incheon International Airport (Awww... T_T)

Special thanks to the following people who made the Adventures of Teh in Seoul, South Korea successful:

• Cebu Pacific Air for the promo fare
• Kuya Noel (Deemen Runner) and The Official Tourism page of Korea for itinerary ideas
• Darlene the explorer, Teh's travel buddy in Seoul
• Mr. Choi of Choi's House for hospitality and information on getting around Seoul
• The friendly Koreans that we met along the adventure... Kamsamnida! ^_^

Walk ~ Discover Saigon

Chao, Dong Khoi street! ^_^

For the last stretch in Ho Chi Minh City, let's explore the city center by foot! Yes, you read it right! Walk to discover Saigon! Para magawa ito, humingi ng mapa sa inyong hotel receptionist. They should be able to provide you one. Our very friendly Saigon Mini Hotel receptionist did give us one. Thank you! ^_^

Brace yourselves everytime you cross HCMC streets. XD

It is not really hard to explore HCMC landmarks. Just find Dong Khoi street, decide where to start and to end. Then before you know it, marami ka na palang nabisitang landmarks. :3

Just a piece of advice mga teh. When exploring HCMC, expect a buwis-buhay scenario while crossing the streets. Hindi hihinto ang pulutong ng mga motor para patawirin kayo. I tell you. Don't say I didn't warn you. Pero achieve na achieve ang feeling tuwing nakakatawid si Teh sa mga kalye ng HCMC. Wagas lang. :)))

So Teh and Ria decided to start the DIY walking tour from the Saigon Opera House. Judging its location on the map, magiging efficient kung dito kami magsisimula. Obviously, wala kaming plano pumasok sa mga bibisitahin naming landmarks. Mas bet naming magpicture lang sa labas ng mga ito, dahil building architectures ang talagang gusto naming pagmasdan at maalala. Ito kasi ang kakaiba sa Saigon ~ a city fused by Western and Eastern architecture. You can see British-inspired buildings, American-inspired buildings and of course, Vietnamese-inspired buildings. Pero mga teh, since Vietnam is a Buddhist country, specifically Mahayana, may mga Chinese-inspired structures din sila, tulad ng mga temples nila.

1st stop: Saigon Opera House

Anyway, moving on, we hopped from one intersecting street to another along Dong Khoi Street. Pakiramdam ni Teh, naglalakad ako sa isang kalye sa Europe. Renaissance ang peg ng mga buildings dito. :)

Some other Western-inspired buildings (clockwise, from top-left):
Hotel Continental Saigon, Vietnam House Restaurant,
some office buildings and Diamond Plaza.

Top: Rear of Ho Chi Minh City Hall 
(maling direction >_<)
Bottom: mga nagkakape by the garden

Medyo fail, kasi likod ng City Hall ang nakita namin. >_< Pero on the other side, we saw some Vietnamese making tambay by the flower gardens para chumika at magkape. Coffee break instead na yosi break. Hashtag: #HealthyPeople. ^_^

At isa pang fail. Likod lang din ng Ho Chi Minh City Museum ang nadaanan namin. T_T

Ho Chi Minh City Museum exterior

Finally, we reached the end of the street, at bumungad sa amin ang napakagandang cathedral na ito. The Notre Dame of Asia... ♥

The Notre Dame Cathedral of Asia... ^_^

The cathedral and the pigeons. :3

And beside the Notre Dame Cathedral is the Saigon Post Office. Also inspired by Western Architecture. ^_^

Saigon Post Office Exterior

Pagkagaling dito, medyo naligaw-ligaw pa kami ni Ria sa kakahanap ng Reunification Palace. Kaya ayun, napabuwis-buhay ulit kami sa pagtawid-tawid kung saan-saan. >_< 

Anyway, this is a special place where the civil war has ended. It is where the North and the South were reunified... :)

Reunification Palace...
Reminds me of The Mansion in Baguio City.

Few blocks away from the Reunification Palace, you will find the War Remnants Museum. 

Welcome, welcome!

Pumasok kami sa loob ni Ria dahil may time pa kami. And we wanted to see na rin these cool war machines. The machines are cool, but the war ain't cool. :( 

The real war thing. Buti pang-display na lang. :))
Hashtag: #GunLove

The photos and clippings from around the world 
about Vietnam War.

And of course, hindi namin pinalagpas ang chance na tumingin ng Vietnam War pictures and news clippings. I felt proud na rin when we saw a photo of a protest in Manila against the civil war in Vietnam. Truly, Filipinos, together with the rest of the world, are sympathetic regarding this matter... :)

Ho Chi Minh and Manila. One against the War.

And our last destination was the Chua Vinh Nghiem Pagoda. Hindi keri lakarin ito mula sa War Remnants Museum kaya nag-taxi na sina Teh at Ria papunta rito. Mura naman kasi ang taxi rito. Pero paano nga ba namin na-discover ang pinakamagandang pagoda sa HCMC? Well, we asked a local resident. Salamat ng marami ulit kay Ate Receptionist ng Saigon Mini Hotel. ^_^

The most beautiful Mahayana Buddhist Temple in HCMC... ♥

Lotus flower is ♥ ^_^

As much as Teh wanted to buy lotus flowers for offering, I do not know naman how to use them. Mag-wiwish ba ako? Magdadasal ba para sa namayapang kamag-anak? I really don't know. :| Anyway, lotus flowers are really beautiful... ♥ 

First time ni Teh na makapasok sa isang Mahayana Buddhist Pagoda at sobrang nagandahan ako sa temple na ito. Sana pala, namili ako ng insenso para sa pagdadasal. Pero puwede namang magdasal kahit walang itirik na insenso. :3

Wishing for a good life... :)

Very oriental man ang itsura ng temple, may mga similarities pa rin ito sa isang typical na Theravada Buddhist temples ng Thailand at Cambodia, most especially the Garuda design sa edges ng temple roof. Very beautiful. :)

Demons ba sila? Hmm...

Sa mga Christians, ang tingin natin sa demons ay masama. Pero, sa mga Buddhists, they consider some demons as gods, parang sa Greek and Roman mythology. More of being death god or god of nuisance. :S Wala lang, nabanggit lang ni Teh dahil sa labas ng temple, may mga bantay na mukhang demons. Kamukha nila kasi 'yung mga demon illustrations sa Ramayana epic. :3

And finally, to complete the temple visit, we went inside. I prayed here, even if I was born Catholic. I just believe that God is omnipresent kasi. So kahit saan ako sumamba, maririnig Niya ako. :) 

Medyo creepy lang, kasi sa loob nakakita kami ng mga pictures na naka-frame. Pictures kaya ng mga namayapa 'yun? @_@ Naawa ako noong nakakita ako ng picture ng baby... :(

But truly, masaya si Teh dahil na-checkan ko ang isang task sa aking bucketlist in life - to visit a Mahayana Buddhist temple. :3

And this concludes our adventures in HCMC. Sana nag-enjoy kayo kasama sina Teh at Ria! Till our next adventures, mga teh! Thank you very much for visiting my travel journal. Paalam! ^_^

Cu Chi Tunnels ~ The Stronghold of Viet Congs

Welcome, welcome!

Ngayon naman mga teh ay ikukuwento ko sa inyo ang mga kaganapan sa Cu Chi Tunnel tour ni Teh and Ria. Pero bago 'yon, dumaan muna tayo sa isang Lacquer factory in the middle of the nowhere. Hindi ko kasi alam talaga kung saang lupalop kami dinala ng tour bus. Nagpa-last minute booking lang kasi kami ni Ria ng Cu Chi Tunnel tour sa receptionist ng Saigon Mini Hotel.

So sa bungad ng factory, makakakita kayo ng summary ng Production Process ng Saigon Lacquer Mother of Pearl boards, na hindi masyadong inintindi ni Teh dahil hindi ko naman talaga planong pumunta rito. (Bad.) :)))

At para mas maintindihan naming mga turistang lost (yep, 'yan ang pakiramdam ni Teh dahil hindi ko naman alam na kasama ito sa itinerary ng tour), nilibot kami ng factory guide sa loob at ipinakita sa amin ang step-by-step procedure ng paggawa ng isang Lacquer Board artwork. Natuwa na rin ako, dahil nakita ko kung gaano kabusisi gawin ang artwork na ito. Kaya siya pricey. :3

The processes inside the Lacquer Factory. Astig ang tiyaga ng mga workers. Very dedicated!.. :)

Bili na mga teh kung marami kang pera. :))
(Kaya hindi kami nabili kasi konti ang pera namin.)

Pagkatapos ng factory tour, you will find yourself in a store full of Lacquer Boards and other Lacquer-finished artworks. Nakakalula sa dami pero Teh and Ria ended up buying nothing. Hindi kasi advisable mamili rito dahil mas mataas ang prices dito compared with those sold in Ben Thanh Market and in some shops along Bou Vien street.

Sunflower is ♥... ^_^

Sa bungad ng Cu Chi Tunnel, naaliw si Teh panandalian dahil nakakita ako ng sunflower in full bloom. Habang busy pa ang guide namin sa pagbili ng tickets namin, ngumanga muna si Teh sa mga sunflowers sa paligid. Paano naman kasi, the month before we went to Vietnam, sa Baguio hindi nakakita si Teh ng sunflower in full bloom. Dito ko lang pala matatagpuan ang mga ito. Ang saya lang ni Teh... :3

Sana puwedeng humarbat ng maski isa lang. :)
Hashtag: #GunLove
(Push mo Teh ang pagha-hashtag. Baka mag-trend.)

May isang hall din sa entrance na puro lumang rifles ang laman. Well-kept in glass cabinets. Gumagana pa kaya sila?

Welcome, welcome!

Pagkabili ng ticket ay dinala kami ng aming guide na si Kuya Mikkey papunta sa isang tunnel. At pagkalabas ng tunnel, dinala naman niya kami sa underground kubo.

Dito sa kubo, pinanood kami ng documentary at pinakinig ng lecture ni Mr. Binh. Would you believe, that Mr. Binh is actually a half-Pinoy, half-Vietnamese? Paano nalaman ni Teh? Well, actually, nalimutan ko talaga ang pangalan ni Mr. Binh kaya si Teh ay nag-research muna sa google. Tapos, nabasa ko ang blogsite ni Excursionista (redirect here), at doon ko nalamang may dugong Pinoy pala ang magaling naming lecturer sa Cu Chi Tunnel. Kaya pala may halong jokes ang kanyang lecture, kasi Pinoy siya. Also to add up, Mr. Binh was actually a local spy for the American troops. But his heart remained loyal to the Vietnamese. ^_^

After the short documentary film, Mr. Binh explained to us the territories of the American and the rebel Viet Congs[1], the interior design of the Cu Chi Tunnel and how did the Viet Congs survive underground. Walang nasabi sina Teh and the rest of the tour group kundi "WOW"! Napakatatalino ng mga Vietnamese! Very witty! By using common sense alone, they survived and even defeated American army with intelligence. As in, bawat part ng Cu Chi Tunnel may significance talaga, no matter how simple that portion may seem.

Kaya mga teh, I tell you, you are very lucky kung siya ang magiging lecturer ninyo when you visit the Cu Chi Tunnel. A tour here, for Teh, would not have been completed without Mr. Binh's lecture. ;)

The lecture and the photo op with Mr. Binh.
(Against the light, but then, it's better than nothing! ^_^)

After the lecture at kubo, Kuya Mikkey showed us around the Cu Chi Tunnel exterior ~ the forest. In-explain niya sa amin ang bawat trap na madaanan namin. At grabe, ang morbid lang kasi nai-imagine ni Teh na paano kung ako ang nabitag ng mga patibong na 'yun, nararamdaman ko ang pain. X_X

1st series of deadly traps. X_X

Final stretch of deadly traps. X_X

At siyempre pa, dinala kami ni Kuya Mikkey sa isang small hole, which is the entrance to the tunnel. Bongga lang. Kasi binigyan ang ilan sa tour group namin ng chance para ma-experience ang pagpasok sa tunnel. At dahil minsan lang ito, game na game si Teh sa pagvo-volunteer! So step-by-step, heto ang mga ginawa ko. Una, tanggalin ang takip ng entrance. Second, bumaba sa entrance (malamang!). Pangatlo, lagyan ng dried leaves ang takip for camouflaging effect. And then last, ibalik ang cover ng entrance sa ulunan mo. Then poof! Teh's gone... (One minute of silence...)

Enter the tunnel... 8)

Nakakaloka lang mga teh. Kasi muntik na akong hindi makalabas! Kasalanan ito ng pagiging majubis[2] ni Teh. Ang bigat ko, kaya hindi ko mabuhat sarili ko pataas. At bukod pa diyan, may injury kasi ako dati sa kaliwang elbow kaya mahina ang left arm ni Teh. (Rarason pa eh. XD) Salamat, Kuya Mikkey, dahil hindi ako na-stuck sa entrance forever. ^_^

Help me. Spare me. >_<
Hashtag: #Heavygat

Push mo 'yan, Kuya Mikkey. :D
(Siya na ang skinny. T_T)

Sige, dahil payat sila, 
kasya kaya mga Vietnamese dito? O_O

Along the forest, marami pa kaming nadaanang iba't ibang tunnel entrance na mas maliit pa kaysa doon sa may takip. Dahil skinny ang mga Vietnamese by nature, walang kahirap-hirap sa kanila ang paglusot sa mga lagusang ito. And this is one of the biggest advantages of Vietnamese against Americans na na-discuss sa amin ni Mr. Binh sa kanyang lecture. "The Americans have big a**es, so they were not capable of entering the Cu Chi tunnels." Dami kong tawa diyan, mga 200. Benta eh. :))








Obviously, hindi kasya ang tao sa butas na ito. Ito naman ang lagusan ng usok kapag ang Viet Congs ay nagluluto sa gabi. O kapag nakatunog silang may mga Kano sa ibabaw, palalabasan nila ng toxic gas ang butas na ito. Clever, right? ;)

Sa paligid-ligid, nakita namin ang mga tropang Viet Congs na nakatambay. 'Yun nga lang, hindi nila kami pinapansin. </3 :P

Tropang Camouflage. :D

Top Left: Tambayan ng mga Viet Congs
Top Right: Shooting Range entrance
Bottom Left: Squid balls! ♥
Bottom Right: Bomb crater. 
(Pero unaffected pa rin ang tunnel nung bumagsak dito ang bomba.)

Then after roaming around the forest, pinagpahinga muna kami ni Kuya Mikkey. Mukhang masarap ang squid balls kaya nag-meryenda muna kami ni Ria. By the way, sa hindi kalayuan, may gun shooting range kaya kung nais ninyong mag-gun firing, puwede kayong dumaan dito basta may time. :)

After the short rest, dizizit! The much-anticipated portion of the tour! Puwede ba namang umalis kami nang hindi nae-experience ang pagrampa sa loob ng tunnel? Pagbaba, there are five exit points, one in every 20 meters. Bale 100 meters ang total length ng Cu Chi Tunnel challenge. Medyo epic fail kasi akala ko panglimang exit na. Sobrang dilim na kasi, kaya akala ko, dulo na. Kaya sa 80 meters lumabas si Teh. (Sayang...) :'(

The Cu Chi Tunnel Rampa Challenge!
Rak na itu! :3

After a tiring duck walk inside the Cu Chi Tunnel,
revitalize with Sweet Potato and Hot Tea! ^_^

The Cu Chi Tunnel tour ended with a heavy snack ~ kamote with hot tea. Perfect after workout. :))) Sabi ni Kuya Mikkey, madalas ganito ang kinakain ng mga Viet Congs sa tunnel kasi mabigat sa tiyan at madaling lutuin. Naisip lang ni Teh, hindi kaya sila naumay? Well, siguro hindi, lalo na kung 'eto lang ang readily available para makain nila nang mga panahong 'yon.

Outside, you may buy some war memorabilia and other souvenir from Vietnam tulad ng signature salakot nila. ^_^

Bili na mga teh! ^_^

Jetty ride back to HCMC. Epic fail?
Nah, I'd rather call it fun experience. ^_^

By the way, habang nasa tour bus kami, Kuya Mikkey asked the tour group kung sino ang may gustong mag-jetty ride back to HCMC. Dahil gusto naming ma-try, kumagat kami ni Ria. Additional Php 500 (when converted).

The rescue operation, kakaibang bridge and the jetty booking office.

Medyo epic fail dahil nasiraan ng motor ang nasakyan naming boat. As in kumabog ang puso ni Teh sa kaba dahil kahit marunong akong lumangoy, ayokong lumangoy sa ilog kasi medyo madumi. Basurang na-stuck sa elisi ng bangka daw ang reason ng paghinto ng makina. Buti na lang medyo malapit na kami sa HCMC nung natuluyan ang motor, at kami naman ay na-rescue. (Salamat, Lord!) :)))

Masaya na rin, dahil approaching HCMC, we saw the sun almost setting down. :))

Sunset after one helluva jetty ride. ^_^

I hope you enjoyed reading Teh's adventures in Cu Chi Tunnel. Abangan ang susunod na adventure ni Teh along the streets of Ho Chi Minh City. Thank you so much for visiting! ^_^

~ Vocabulary ni Teh ~

[1] Viet Cong - Vietnamese guerillas from South Vietnam and Cambodia during the Vietnam war (1959-1975, thanks wikipedia) against the invading Americans.

[2] Majubis - mataba, parang si Teh. :)))