The Beach of San Vicente, San Ildefonso

The busy beach of San Vicente on a Black Saturday.

The favorite time of the year, summer! ^_^

Kapag nadalaw kami ng mga pinsan kong taga-Santa Maria, kasama ang mga nanay namin, sa Vigan, alam na kaagad ng mga relatives naming taga-Vigan ang ibig sabihin ng aming pagdating - sure na magpi-picnic kami sa tabing-dagat. Paborito kasi naming lahat mag-bonding sa beach. Dedma kung ma-sunburn, basta magsu-swimming kami. :)

Teh: >glog glog glog glog<

Nakagawian na naming mag-picnic tuwing summer sa dagat ng San Vicente, Bayan ng San Ildefonso. By car, going north, aabutin ng more or less 45 minutes mula sa baryo namin sa Vigan. Medyo inaccessible siya for commuters, pero sabi nga, if there's a will, there's a way. Sa mga nais namang mag-commute, may dalawang possible options. Una, ang mag-rent ng tricycle mula bahay ninyo (kung malapit lang ang bahay ninyo, pero kung galing kang Maynila, goodluck! ~.~). Ang isa pang puwedeng option ay ang pagsakay ng mini-bus na may karatulang "Laoag" (or any bus going north after Vigan). Tapos baba ka sa centro, sa may pila ng mga tricycle (kasi, kung s mismong road going to San Vicente ka bababa, baka maligaw ka kung hindi ka familiar sa place). Sumakay ng tricycle at sabihin sa driver kung saan patutungo. Malaki nga lang ang posibilidad na abutin ng Php50 ang pamasahe dahil malayo pa mula sa National Highway ang San Vicente.

Mga 9:00AM kami usually nakakarating sa San Vicente. Bago lumusong sa tubig, naghanap muna kami ng cottage na marerentahan. During off-peak season (hindi marami ang tao), nasa Php200 to Php250 lang ang cottage rental fee, depende kung gaano ka kagaling tumawad. Pero 'pag ganitong holiday, in our case Black Saturday, nagiging Php500 ang cottage rental fee. At dahil muhka kaming dayo ng nanay, hindi kami nakaligtas sa ganitong modus ng mga may-ari ng cottages. Well, don't generalize, kasi hindi naman lahat ng Ilokano, tubong-lugaw magnegosyo. May mga open pa rin naman sa tawad. :)

Malayo ang tingin...Wala namang tinaaaaaaaaatanaw...

After settling our stuff sa cottage and 30 minutes after applying sunblock, dizizit! Time to swim! ^_^ But before going straight to the beach, a friendly reminder - please do not leave your things in the cottage unattended. :)

Dahil maaga pa, medyo malamig pa ang tubig. Si Teh pa naman ay ayaw ng malamig na tubig pampaligo, kaya medyo matagal bago ko ilubog ng tuluyan ang sarili ko sa dagat. 

Teh's cousin making ahon from the dagat... (sow konyow...)

Madalas, inaabot kaming magpipinsan ng 2 hours bago umahon. Kung hindi naman dahil sa 2 hours na time limit before sunblock wears off, napapaahon kami dahil nandiyan na ang tanghalian namin. Ganito kasi ang schedule namin. Kaming magpipinsan, pupunta ng maaga sa dagat. Maiiwan ang tita ko na magluluto ng tanghalian. Pagsapit ng 11:00 am, sumusunod na si tita and her minions sa San Vicente para dalhin ang pagkain naming lahat. Well, may rason kung bakit payag siya sa ganitong setup - takot kasi siya sa tubig. =))

Kapag napaahon kami dahil sa 2-hour limit (o dahil sa init), pagbalik ng cottage at wala pang tanghalian, napapakain kami ng kung ano ang nadala naming meryenda. Minsan 'pag walang baon, namimili kami ng chips sa pinakamalapit na tindahan. Kung hindi naman chips, ihaw-ihaw na hotdog or barbeque ang nabibili namin. 

Teh peeling unripe mango for meryenda... *Drool*

Ihaw-ihaw. Favorite ni Teh and cousins.

Habang wala pa ang lunch, hindi lang kami ang naglulungkot. Dahil open area ang dagat, hindi maiiwasan na magkaroon kami ng visitors. Pero okay lang kasi mahilig si Teh sa mga dogs. Kaya hindi namin shinoo-shoo away ang mga visitors tulad ng stray doggie na ito. ^_^

Sad dog... he has no home but the cottages... :(

Sa wakas, dumating na rin ang lunch for our picnic. ^_^ Salamat sa masarap na food! ^_^

Lunch Picnic by the Sea... :)

Teh's plateful of Pancit, Calderata, Pakbet and Adobong Pusit. ^_^

Strolling around to find a bangkero. (Ouch to thy feet, very hot sand! >_<)

Teh: Ohww! A bowwt! ^_^

Pagkatapos namang kumain, dahil nakapag-recharge na kaming lahat, naisipan naman naming mag-boating. Dahil hindi naman uso ang water sports sa lugar na ito, boating ang madalas gawin ng mga sawa nang magswimming. 

Sa halagang Php30 to 35 per head, or kung marami kayo, Php200 to 250 (noong huling punta namin) naman ang rent ng buong bangka. Mas maganda kung marami kayo, kasi sa isang bangka, mga 8 pax ang kaya ng bangka, excluding the mamang bangkero. So kung 8 kayo at ang kwenta ay per head, so x 30 = Php 240. Mas mura talaga kung marami kayo. Una, mas madaling tumawad. At siyempre, more fun kung marami kayo. ^_^

Hindi maiiwasan na may mga kasama kayong takot 'pag ganitong activity. Pero sa mga mambabasa ni Teh, huwag sana kayong matatakot kung magbo-boating man kayo rito. It is because, wala namang pating sa pag-iikutan ng bangkero sa inyo, and kahit nasa gitna kayo, hindi kayo dadalhin ng bangkero sa malalim kung ayaw ninyong mapalayo masyado. Gayunpaman, advisable pa rin na marunong kayong lumangoy kung sasabak sa ganitong activity. :)

Habang nakasakay sa bangka, asahan ang pagdampi ng cool sea breeze (meh gano'n?!) sa iyong mga balat. Just enjoy the serenity of the breeze and the seaside view while on board. ^_^

San Ildefonso viewed from the middle of the sea

Teh: 'Asan na tayo? Hmpft! (Head twitch to the left)

Teh's view during her comeback to the Seashore...

Simple man ang lugar na ito, at maaaring ordinaryo, pero kung pangangalagaan ,  tatangkilikin at ie-endorse ng mga lokal na residente sa mga turista (setting the overpricing of cottage rental fees aside), malaki ang chance na dayuhin din ito ng mga nagbabakasyon sa Vigan. Kasi, medyo crowded na ang Mindoro beach (kaya nga dito kami sa San Vicente nagpupunta). 

Basi... Naimas[1] ti Basi... ~LSS ni Teh

On our way back to Vigan, na-observe ko lang na maraming stall ng kung ano along the National Highway. Sabi ng lolo ko, mga tindahan daw ng Basi ang mga 'yun. As I recall from my Hekasi class way back eons ago, famous local produce ng Ilocos ang alak na Basi. Basi is made from sugar cane extract, kaya medyo hindi nalalayo ang lasa niya sa Sukang Iloko. Dahil diyan, napabili ako ng isa for Php90.00 (or Php100, depende kung saan mo nabili o kung magaling ka tumawad). 

Maalala ko, nang minsang nagpunta kami sa San Vicente beach, nataon na campaign period noon. Nakadaupang-palad namin doon ang politician na "Basi" ang pangalan. Kasi siguro, para sa kanya, ito ang alak ng tagumpay. :)) Namigay pa siya ng CD (wishing na sana Basi na lang pinamigay niya, hehehe) na may lamang tugtog ng mga campaign jingle niya. Eh si tita memorize ang isang kanta. Kaya ayun, tuwing naaalala ko ang Basi, nae-LSS ako sa campaign jingle na 'yon. X_X

~Vocabulary ni Teh~

[1] Naimas - masarap

Plaza Burgos: The Quest for Vigan Empanada is Over! ^_^

Ang rumorondang E-jeepney sa Vigan. *Beep! Beep!*

Driver: Tumabi ka nga d'yan, TEH! Nakaharang ka!

Vigan... isa sa mga kilalang tourist destinations, not only in Ilocos Region, kundi sa buong Pilipinas.  The title "Heritage City of Vigan" was even granted to her by UNESCO World Heritage during late 1999. [1] 

Kahit noong maliit pa ako, batid ko na dinadayo ito ng turista kasi may diretsong biyahe papunta rito  galing Maynila (infairness, gumagana utak ko sa bagay na 'to kahit bata pa ako noon). Dahil tourist attraction ang bonggang lugar na ito, sari-saring gimmick ang pinapauso ng local government. Isa na ang nag-iikot  na E-jeepney. 'Yun nga lang, minsan nasasamantala ng mga idol natin sa pamahalaan (kaya front view na lang kinunan ko >_<). 

Sa totoo lang, hindi ko pa nasubukang sumakay d'yan. Kasi hinihiram ko ang sasakyan ng lolo ko  kapag magwa-walay[4] kami ng mga pinsan at mga tita ko. (Yep, driver si Teh kahit bisita siya sa Vigan, hehe!) Naungkat  na rin lang ang driving in Vigan, ang masasabi ko ay okay naman magdrive. Nakakaasar lang 'pag hindi mo kabisado kung nasaan ang mga one way. At marami ring kalsada na medyo may kasikipan. Pero 'pag pupunta ka na sa mga looban ng baryo, wala namang problema. Sa centro lang talaga madalas ang traffic. P.S., bawal ang kaskasero, uso kasi ang mga motor na biglang sumusulpot. Parang Maynila rin.

Teh's favorite Vigan specialty: Empanada! ^_^

Bukod sa panatang mag-abang ng prusisyon ng mga Carroza[2] during Holy Week, meron akong isang bagay na binabalik-balikan sa Vigan... specifically sa Plaza Burgos. Ang  Vigan Empanada! ^_^ Madalas, ginaganahan akong umuwi dahil sa Vigan Empanada. Mawala na lahat sa itinerary ni Teh, 'wag lang ang pagtambay sa gilid ng Plaza Burgos para kumain ng empanada (nakakagutom habang tina-type ko 'to). :)

Ang Plaza Burgos ay matatagpuan sa gilid ng Vigan Cathedral, at tapat ng Plaza Maestro Mall. Kahit pa may Jolibee, Chowking at Mcdo sa Mall, mas pipiliin ko pa rin maupo sa mga bangko sa tapat ng mga Empanada stalls at kumain ng empanada. :) 

No'ng huling punta ko, ang isang order ng Empanada ay nasa Php35.00 (almost less than a dollar). Pero 'pag nagmahal ulit ang karne, baka magtaas ulit ng limang piso. Increment of Php5.00 kasi 'pag nagtataas sila. May iba namang hindi nagtataas ng presyo, pero kinokontian ang serving. 

Naiiba ito sa pangkaraniwan na empanadang meron tayo dito sa Maynila. Manipis ang nirorolyong pambalot na dough (gamit ang maliit na tubo) para malutong kapag ipinrito. Ang filing ng Vigan Empanada ay pinaghalong gulay (kadalasan repolyo), itlog at longganisa. Naiisip ko pa lang ay natatakam na naman ako... @_@ 

Okay na okay ang Okoy! ~ Teh (maka-tagline lang)

Bukod sa Vigan Empanada, may mga Okoy for sale din ang mga Empanada stalls doon (same price, Php35.00). At kung nakita ninyo sa Ilocos Sur intro ni Teh, may nakakain din kaming mga ihaw-ihaw diyan ng mga pinsan ko. At siyempre pa, hindi mawawala ang mga panindang softdrinks sa mga stalls. :)

Lahat ng mga solid food na aking nabanggit, perfect kainin with sukang Iloko[3] as sawsawan... ^_^ Heads-up lang din, kaming mga Ilokano, specifically mga taga-Ilocos Region (or is it just me and my relatives?!), mahilig gawing sabaw ang suka. Parang soup lang, gano'n. :))

 

Hindi nawawalan ng tao ang mga kainan sa gilid ng Plaza Burgos, and impressively, karamihan ng nakikita kong kumakain ay mga local Vigan residents din (well, assumption ko lang 'yun kasi muhkang maraming suki na kung kumilos doon). Maganda ito, kasi kung hindi nila tinatangkilik ang sarili nilang specialties, hihina ang negosyo ng Vigan Empanada... (Mag-aalburoto ang tiyan ni Teh!) Sana, balang araw, mixture ng mga foreigners and locals na ang makikita ko rito. One suggestion, make the place cleaner sana to attract foreigners to eat. :)

The busy eaters of Vigan Empanada @ Plaza Burgos

No travel becomes perfect without eating indulgently! ~Teh's stomach ^_^

~ Notes ni Teh ~

[1] - The Heritage City of Vigan's Government Website

[2] - Movable statues depicting the Stations of the Cross and Major Saints involved with Jesus' life and death showcased during Good Friday Procession

[3] - Vinegar made from Sugar Cane extract, a local produce of Ilocos

[4[ -  Walay - Ilokano word for "gala"/"alis(lakad)"

Visiting Santiago, Ilocos Sur ~ Another Bumming Adventure

Kapag madaling araw, nagigising ang nanay at tinitignan kung ayos lang ang aking lagay. Tuwing sasapit kasi ang madaling araw, dahil malamig, may mga times na nilalagnat ako. Pero pagkagising ko, nawawala naman ang lagnat ko. Hinawakan niya ang aking noo pero nagtaka siya kasi parang makapal daw ang balahibo ko sa noo. Inilawan niya ang aking "noo" gamit ang kanyang cellphone at laking gulat niya nang makakita ng pusa sa aming kama. Tinabihan pala kami ng pusa (na tinatawag kong "Garfield") sa aming pagtulog... ^_^ 

"Meow! Meow! Meow!" ang sabi ng pusa habang pinagmamasdan ang pagtulog ko. Tumataas na pala ang sikat ng araw. Oras na para bumangon.

Pusa: Alarm clock ni Teh sa probinsya (RIP Garfield... ~.~)

Basta uuwi kami ng Ilocos, hindi namin nakakaligtaan ni nanay na dumalaw sa mga kamag-anak namin doon. Isa sa mga dinadalaw namin ay ang pamangkin ko sa Santiago. Pagkagaling ng Santa Maria, aabutin ng around 10-15 minutes ang pagpunta roon kapag sumakay ka ng mini bus. Ngunit madalas, nagre-rent kami ng tricycle papunta sa paroroonan, kaya inaabot kami ng 30 minutes para marating ang bahay ng pamangkin ko.

Quite a dry and empty road for a sunny day...

At siyempre pa, dahil hindi ako nag-i-stay sa Santiago, nagpaka-turista ako sa paligid-ligid ng bahay ng pamangkin ko. Kahit kambing at pinapatuyong gabi, hindi nakaligtas sa digicam. :))

Meeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!

Time for drying gabi stems! ^_^

Kung dito sa siyudad, asar na asar tayo sa mainit na klima, sa probinsya, isa ito sa mga pinaka-aabangan ng mga nag-aani (dahil siguradong may aanihin sila, meaning, hindi nasalanta ng bagyo ang mga tanim nila sa panahon ng ani) at ng mga trip lang magpatuyo ng gulay o magbilad sa araw ng kung ano, tulad ng palay at mais.

Akala ko, sa kalsada na lang ako makakakita ng mga tabako. Tuwang-tuwa ako kasi, bukod sa walang ganito sa bakuran namin sa Maynila, nakita ko na rin sila ng face to face. :D Mas matangkad pa sa akin ang mga tabako 'pag fully grown na sila (usually mga bandang April, ganyan na sila katatangkad). May panahon na malagong-malago ang mga dahon nila, pero may panahon din na nagmumuhka silang kulang sa vitamins dahil sa sobrang init.

Teh talking to the fat tobaccos

Teh: Saan kaya may tubig???
Thin tobaccos: WE'RE THIRSTY!
Teh: (Ay? Maka-english naman kayo, wagas?!)

Ito ang maganda kapag nakaramdam ka ng pagod sa probinsya - payapang pahinga. Huwag magkakamaling ihalintulad ang sinabi ko sa rest in peace. :) Ang ibig kong sabihin, kapag napagod ka, may mainam na lugar kang mapagpapahingahan. Uso kasi sa probinsya ang pamamahinga sa loob ng kubo. Kung wala namang kubo, isa rin sa mga usong pahingahan  ang duyan sa may lilim. 

Moment sa kubo ni Teh

Around 200m away ang dagat from my pamangkin's house, more or less (thanks to Wikimapia's distance measure feature). To be specific, 'yung pangalan ng pasyalan by the sea is Sabangan Cove. May mga fisherman boats, cottages (na siguradong for rent pero hindi na kami nagtanong ng rates kasi sumaglit lang kami rito), and flags of different colors. Parang United Nations lang ang drama ng dagat na itech! :) 

Sabangan Cove Cottages, Santiago, Ilocos Sur

Malinis ang tubig, walang kalat na natatanaw, kaya masasabi kong well-preserved pa rin ang dagat na ito. Hindi gaanong brown ang buhangin, semi-white na medyo pino (basta 'yun!). 

Kung wala ka namang kakilala rito, okay lang. Kasi accessible naman ang Sabangan Cove from the National Highway. Baba ka lang sa rotonda sa may Poblacion Sur (puwedeng ibilin sa mamang driver kung saan ka bababa 'pag nagko-commute ka). Pagkababa sa rotonda, may pila ng mga tricycle doon. Sumakay ng tricycle at sabihin kung saan tutungo. Nung huling punta namin, Php 8.00 per head ang pamasahe papuntang looban. Pero kung marami kang dala, it is courteous enough na magbigay ng tip sa tricycle driver.

Sabangan Cove, north view (right side)

Lababo ni Teh: Dagat

Hindi man popular ang Santiago bilang tourist spot, tingin ko, kung pagtutuunan ng lokal na pamahalaan doon ang tourism, masasabi kong may potensyal ang lugar na ito, lalo pa't may kagandahan ang dagat doon, at may mga kabundukan silang nasasakop na pupwedeng akyatin ng mga mountaineers. Nakatapat din sa West ang mga dagat kaya tiyak kong maganda manood ng sunset sa mga lugar na nabanggit.

Higit sa lahat, magandang pagmasdan ang malalawak na lupaing may tanim na tabako sa Santiago... ^_^

The road back to my cousin's house...

My Second Home: Santa Maria, Ilocos Sur ~ Bumming Around

The much awaited time of the year... Bakasyon! ^_^

Madalas, naitataon ang bakasyon namin sa Ilocos Sur ng peak season. Kung hindi sa Undas, sa Mahal na Araw. (Pero mas madalas, Mahal na Araw kami umuuwi.) Una, walang pasok si Nanay. At pangalawa, sabihin na nating iyon ang panata namin tuwing Mahal na Araw - sacrifice ng konti ang byuti and it's time to be Haggarda Versoza(1) for few days. Not just your ordinary vacation, but a worthwhile vocation... :)

Bus station scenario tuwing uwian ng Mahal na Araw X_X

Nung huling uwi namin, which is Holy Week 2011, ganito ang eksena sa bus station. Dahil nga ang Holy Wednesday ay working holiday/hindi siya holiday, gumorla lang kami ni Nanay at ni teh na kasama namin sa bahay after office hours (normal shift, 'yung pang-umaga). Kapag ganitong maraming tao, nag-iissue ng number ang guard. Mga 8pm na kami nakarating sa bus station. Nasa 700+ ata 'yung number na naibigay sa amin ni mamang guard. Kaso lang parang nasa 200+ palang ata 'yung number noong dumating kami. Kaya effort talaga tumunganga ng mga ilang oras. Buti na lang, swerte. May nakita kaming kakilala na kapitbahay ng pinsan ko na malapit nang matawag ang number. Eh 'di ayun, nakasingit! Hehehe... Malaman-laman lang din namin, marami pala talaga gumagawa no'n kaya 1000 years ang usad ng number. X_X

Thanks to my cousin's friendly neighborhood, nakasakay kami sa 12mn-trip na bus! ^_^ Pero ang 12mn ay naging 2am... Antok na antok na ako pagdating sa bus, kaya pag-upo namin, close curtains at good night agad kay Nanay.

ZZZZZZZ... (tick! tack! tick! tack!)

ZZZZZZZ... (tick! tack! tick! tack!)

ZZZZZZZ... (tick! tack! tick! tack!)

Nag-vibrate ang cellphone. May nagtext! Si SunCellular lang pala. Asar! Pagtingin ko sa oras, 1:30am na. Pag nasa biyahe ako, ang impulse ko lagi kapag nagigising ay alamin kung asan na ako. Pagsilip ko sa kurtina, BANG! Partas Bus Station pa rin! T_T Sa kabutihang palad, nakaalis kami ng 2am...

Kapag nagbibiyahe ako, mas bet ko matulog kaysa hiluin sarili ko sa view ng bintana. Kaya talagang natutulog ako. Dalawa kasi ang advantage ng natutulog sa biyahe. Una, kapag suka boy o suka girl(2) ka tulad ko, mas malaki ang chance na makalimutan mong sumuka kapag natutulog sa biyahe. Pangalawa, makakaiwas ka rin sa mga gastusing hindi kinakailangan, tulad ng pagbili sa Freelance Maglalako(3). Kasi, kung hindi chicharon ang tinda, naaawa ako sa nagtitinda kaya napapabili ako. Hayst. 

Ang buong angkan namin, hindi naman sa nag-eendorse, ay fan ng Partas Bus Company, although compared with other Bus Companies going to Ilocos, like Fariñas, Dominion Bus Lines, Viron Transit, GV Florida, Maria De Leon and Philippine Rabbit, mas mahal ng konti ang fare sa kanila. Naging suki nila kami dahil pinapangatawanan nila ang slogan nila - "We take pride in our courteous and safe drivers". Courteous talaga ang mga driver and kunduktor nila. 

Tumatak sa akin minsang pabalik na ako ng Maynila at gabi noon, pumara kami ng Partas na bus (nalalaman namin na Partas ang bus kapag may dalawang blue na ilaw 'yung bus sa gitna ng winshield). Pagbaba ng kunduktor, inassist kami kaagad ng mga pinsan ko na mag-akyat ng gamit pero bago 'yun, bumati muna siya sa amin. "Hello Ading(4), saan kayo papunta? ^_^" Nakakatuwa lang, kasi sila lang ang may mga ganyang kunduktor. Safe din sumakay sa bus ng Partas. Kahit matulin sila magpatakbo (as in!), marunong umapak ng tama sa preno ang mga driver nila. :)

Kapag nasakay ka sa Partas, kadalasan 2x ang stopover. One at Capas, Tarlac and the other is at Sison, Pangasinan. At madalas, kumakain ako ng hotdog on stick sa bawat stopover. Sa lahat naman ng nakainan ko ng hotdog on stick, hindi ko maintindihan kung bakit sarap na sarap ako kumain sa dalawang stopover-ran na 'yan. At laging hotdog on stick lang kinakain ko. Minsan lang 'yung magka-cup noodles ako, pag bet ko mag-MSG overload. =))

Stopover @ Sison, Pangasinan

Pagkatapos ng Sison, Pangasinan, La Union na! Mga 7am na noong nakaalis kami sa last stopover.

View at the bridge connecting Pangasinan and La-Union

Kapag hindi peak season, mga 2 hours lang ang layo nito sa Santa Maria. Nagdadasal ako na sana hindi na matraffic sa mga susunod na bayan kasi masakit na puwet ko sa tinagal-tagal ng pag-upo (at pag-eeffort tumunganga kinagabihan sa bus station). 


Mga 10am na ata 'yun, nagising ako. Tapos ang morbid ng palabas sa bus. Basta classic Pinoy movie na may pugot-pugot na ulo. X_X Kaya ipinukol ko ang aking atensyon sa bintana. Nasa Santiago, Ilocos Sur na pala kami! 

Tabako farm along the highway at Santiago

PANIC MODE! Mga 10 minutes na lang, bababa na kami! Dali-dali kong hinanap ang aking suklay dahil tuwing natutulog ako sa biyahe, pagkagising ko, nagmumukha akong sinabunutan ng sampung bekilet(5). Kaka-panic ko, anak ng @^$(^)#&)@#! Nalaglag 'yung suklay ko! Tumingin ako sa ilalim ng upuan, hindi ko makita! Kinalkal ko mga gilid-gilid ng upuan namin ni Nanay, hindi ko makita! Maya-maya, nang nahimasmasan na ako, naalala ko ang hawak kong digicam. Eh kung picture-ran ko kaya 'yung ilalim??? Mga tatlong beses kong kinunan ng picture, hindi ko pa rin makita. Hanggang sa naalala ko, hindi nga pala naka-Auto 'yung digicam! (Feeling DSLR lang...) Pagka-set ko sa Auto, at nang zinoom ko ang picture, captured! Nasa paanan ng pasahero na two seat away from us. Unfortunately, pagbaba ko na siya nakuha. Buti na lang hindi naasar 'yung nakaupo doon.

Suklay ni Teh, 2 seats apart. X_X

Sa awa ni Lord, 10:30am na kami nakarating, +1.5hours. Sakto, malapit nang mag-lunch! Gutom na gutom na ako noon. Walang almusal sa biyahe, baka kasi masuka ako.

Inihaw na fish for lunch... nakalimutan ko kung ano tawag dito. Nyam!

Pagdating ko, hinahanap ko ang mga sisiw. Ngunit wala na sila (1 minute of silence)... Kung hindi nabenta, nasagasaan daw sa highway sabi ng pinsan ko. Along the national highway kasi ang bahay nila. RIP sa mga sisiw na nasagasaan... T_T

Mga sisiw ni Kuya Cousin, noong kapiling pa namin sila. For Sale, not for Lunch. Tweeeeet!!! ^_^

Dahil nasa probinsya ako, pressured akong magising ng umaga. Hangga't maaari, gising-magsasaka(6) dapat. Pero hindi talaga kaya, mga 6am (or later) ako nagigising kadalasan sa probinsya. Mas maganda pa rin na gumising ng maaga kapag nasa probinsya ka. 


Hindi tulad dito sa Maynila, malaya kang makakapag-inhale, exhale sa bukirin ng fresh air. At mainam itong gawin tuwing umaga. 

Inhaling and exhaling Teh after jogging in the fields. Adik sa fresh air. ~_~

Kapag napagod ka naman, walang magbabawal sa iyo maupo at pagmasdan ang baka. :) Tuwing pagmamasdan ko ang baka, I remember the days... Noong bata pa kaming magpipinsan, may isang beses na O.A. ang tagtuyot nung nagbakasyon ako. 'Yun pa man din 'yung isang buwan akong nagbakasyon doon. So para makatulong sa gawaing-bahay, sumasama ako sa pag-iigib ng tubig sa Amianan(7). Bago kami makarating sa poso na may malinis na tubig na maiinom, madadaan kami sa bukid na may mga bakang nagpapahinga. One time, nung nag-igib kami ng pinsan ko at pabalik na kami, may isang baka na very active sa bukirin. Palakad-lakad, pa-sway-sway. Sa paningin ko, naglalakad lang talaga ang baka. Pero pansin namin ng pinsan ko, bumibilis ng konti ang lakad ng baka. Maya-maya nalaman na lang namin na kami pala ang target ng baka. X_X Kaya dali-dali kaming naglakad, at hindi namin pinahalata na tumatakas kami. Baka lalong bilisan ng baka, yari na 'pag naabutan kami! Only in the province... :)

Baka: Mooooooooooo!!!
Teh: Mooooooooooo??? (Flashback...)

Hindi ko alam kung bakit, pero kahit muhkang madumi ang tabing-river na accessible sa likuran ng bahay ng pinsan ko, gustong-gusto kong pinupuntahan 'to. Para bang hindi kumpleto ang bakasyon ko 'pag hindi ko nakikita 'to. Sa river na ito, madalas talaba ang nahuhuli sa lambat. Pero 'pag summer, medyo matumal ang huli.

Noong mga bata pa kami, may mga kawayang balsa (raft) na naka-park sa tabing-ilog. Natuto ako magtulak papuntang tubigan at magsagwan ng balsa kahit pa paano. Kaso ngayong matatanda na kami, wala na ang mga balsa. Waist level na lang kasi ang taas ng tubig. :( Dahil wala nang balsa, nag-moment na lang ako sa tabing-ilog.

Teh's call of nature... Moment by the river

Bukod sa pagpunta sa tabing-ilog, tumutungo rin kami sa ibabaw ng ilog. :))

Teh's test shot. In the photo shown, where is Teh? Find Teh. (5pts)

Hindi ako masyadong nakuntento sa unang kuha ko, dahil hindi gaanong tanaw ang Cordillera. Kaya tumawid ako sa kabilang ibayo. Nagtagumpay matapos ang N number of attempts... @_@

East View: Faraway Cordillera and the River by the Bridge

Natuwa ako kasi ang linis tignan ng tubig. At dahil para sa akin, isa sa mga simbulo ng summer ang Coconut Trees, kinunan ko rin sila ng picture.

Right side of the river when facing Cordillera

At sa picture na ito ko nakita ang hangganan ng river. Hindi na kasi abot ang tubig ng ilog sa dagat dahil nakaharang ang buhanginan.

West View: End of the River

Suso Beach welcome sign

Mula sa bahay, around 200m away, after ng bridge makikita ang entrance ng Suso Beach. Maaaring may nagtataka kung bakit "Suso" ang tawag sa barangay nina pinsan. May mga nagsasabi na dati raw, maraming Suso ('yung Kuhol) sa lugar na iyon. Meron din namang nagsasabi na dahil sa formation ng mga hills doon.

Naalala ko si Young-Jae ng Full House na mahilig mag-jogging sa tabing-dagat. Kaya na-tripan ko rin mag-jogging doon. Hehehe. Kaso parang walang epekto kasi masarap kumain sa probinsya. =)) Masarap mag-jogging sa tabing-dagat, hindi mo gaanong ramdam ang pagod dahil malinis ang hanging nilalanghap mo at maganda ang tanawin. 

Teh cooling down after jogging by the sea.

Suso Beach. One of the pristine beaches of Ilocos Sur.

Teh kissing the sun... :)

Sunset @ Suso Beach

Hindi ko pa rin talaga maintindihan, pero parang attached ako sa river na 'to. At kung mapapansin ninyo, parang lumaki 'yung Cordillera mountains. (Compare mo sa photos kanina. @_@) Kung talagang lumaki sila o namamalik-mata lang ako, kayo na ang humusga.

On our way home, Cordillera seemed to grow... magic? O bulag lang ako? @_@

The next one may be a simple view, but this is the road that connects Santa Maria to Manila. If I pursue this road, it will mean that I'm bidding farewell to Santa Maria, then  later Ilocos Sur, already...

The road to Manila. From 17.36N 120.46E

My story of Santa Maria, Ilocos Sur ends here. Most of you, who know Ilocos Sur quite well, may think that I forgot to feature the Nuestra Señora De La Asuncion Church of Santa Maria, famous for its 82-step stairway. To be honest, I lost my photos of the church. :(  

Next time I go back, I'll definitely grab the opportunity to take photos of the places I missed to feature! (Umi-English na si Teh kaya tapusin na 'to!)

~ Vocabulary ni Teh ~

(1)Haggarda Versoza - a haggard girl/beki
(2)Suka Boy/Girl - lalaki o babaeng madaling masuka sa biyahe
(3)Freelance Maglalako - tindero ng chicharon, makapuno o ng anek-anek na umaakyat sa bus. Minsan may free taste sila para sa mga pasahero.
(4)Ading - Ilocano word for younger brother/sister. May also be termed for anyone younger than you. 
(5)Bekilet - Young Beki
(6)Gising-Magsasaka - Around 4AM - 5AM, bago sumikat ang araw